آرشیف

به استقبال شعر زیبای استاد مهربانم دکتور محمد انور غوری که مطلع آن چنین است:
 
یکی را قلب یک فرسنگ ، سنگ است

یکی ازخشـم چون خرچنگ،چنگ است
 

 
خــــدا یـــــا بندگــانت رنگ رنگ است
یکی بـاهوش، یکی مست و ملنگ است
 
یـکی چـالاک و چست و با نشاط است
دگـر سست و پُلُفت و هم گَرَنگ است
 
یــکی خنــدان و دلشـــــــاد و ســــلامت
دگــر پیشانی اش ترش و بـه جنگ است
 
زخوبانت چه گویم؟ خوب، خوب است!
بدانت پست و زشت و جَـلتَرَنگ است
 
چـو در مجلس نشیـنند عیب جــویـــند
سخن از غیبت و پــف و پـتنگ است
 
نمیــــدانم دل شـــــان سنگـــه یـــــا نی!
اگرسنگ است، سنگ درپای لنگ است
 
دل شـــــان آهـــــنین گشــــته ز کـــــینه!
بـــه روی آهـنش یـک تکــه زنگ است
 
دل شــــان سنگــــه یـا آهن خــــدا را!!!
به افغــان و مسلمان شرم و ننگ است!
 
 
فیروزکوه
25/12/1389