آرشیف

خانم بهار سعید واژه‌های اشعار تان چون صدف از بطن خویش گهر می‌ریزد و آسمان ادب را پر ستاره و ذهن و اندیشه ی زمان را روشنایی می بخشدو تازگی را در عرصه ی ادب مژده می‌دهد

در ایینه ِ چکامه ی تان رابعه بلخی، فروغ فرخزاد و زنهای با نام دیگر دیده می‌شود

فروغ فرخزاد را از نظر نو آوری پشت پا زدن به افکار پوچ و نکوهش مردانی که زن ستیز اند و غرور بیجا دارند با پاشینه ی آهنین کوبیده اید .چکامه های تان ناب و در رشته و قالب، چون مروارید جای گرفته‌اند

ابیات و مصارع چون عروس آرایش دیده اند

بهار عزیز ! هر زبان توانایی وصف آنرا ندارد که شما را بستاید

که همه سروده های تان در لباس زیبا پیرایه یافته‌اند

قلم تان روشن و درخت ادب تان را پر بار می‌خواهم

امان معاشر