آرشیف

 
"سلامی چوبویی خوشی آشنایی       بدان مردم دیدۀ روشنایی"
 
 ********************************** 
ایکه ازهمت خود دست بجامی داری            هر شبی مژده وهرهفته پیا می داری
گاه  پیمایی ره دور وروی سوی وطن          به زن ومرد و به اطفال سلامی داری
گه زهنگا مه سوری  ورقی نشر کنی          گه سخن زالتمش وایبک وسامی داری
گه زظلمی که ستمگر به ضعیفان راند         قصه گویی وز غم شرح تما می داری
حلی هر مشکلی را طرح نوی میفگنی          بهر هر مسلۀ  خویش  مرا می  داری
زره بینی  کنی وعا مل هر حاد ثه  را          ضمن اند یشۀ نو   پخته کلامی  داری
دست د ر حلقه اهل ادب وفضل زد ی          نزد  اربا ب  هنر جا ه و مقامی داری
خد متی در ره فرهنگ د یارت کرد ی         زین سبب نزد همه عز وکرامی داری
دست اگرباز نداری زه تلاش وکوشش         زنده  میمانی و پیوسته  د وامی داری
رنج  نا برده  کجا  گنج  میسر گرد د         جام اگرهست بکف شرب مدامی داری
(( فرصتت باد که خوش صبحی وشامی داری
جم  وقت  خودی  ود ست   بجا می  داری  ))