آرشیف

قربانی را صرف به رضای خداوند(ج) باید ذبح کرد. گوشت آن خاص به رضای خداوند (ج)باید  تقسیم کرد. عبادات ازاینکه خداوند امرفرموده است، می باید انجام داده شود نه به خاطر حکمت ها ویا فواید آن . ولی دانستن حکمت ها وفواید آنها مستلزم بندگی ما بوده وسیله ایست برای دانستن نعمت های خداوند(ج). شکی نیست که درهر امر خداوند که یکی ازنام هایش حکیم است ،حکمت های زیاد نهفته است . ولی ادراک تمامی این حکمت ها ناممکن است. باگذشت زمان وبا افزایش علم ومعرفت مان ،خواهیم دانست که دین چه چیز های زیبای به بشریت به ارمغان آورده وخداوند (ج)بر بندگانش چقدر مشفق ومهربان است . به عنوان ادای شکر دربرابر نعمت حیات ،قربانی ذبح می کنیم . آن گونه که درسوره حج بیان شده است: هدف اصلی ذبح قربانی ،ذکر ویاد خداوند (ج)است. بازهم درسوره حج آمده است : نه گوشت ونه خون قربانی به خداوند(ج) نمی رسد، به خداوند (ج) تنها تقوای تان می رسد.
جمعه خان"همدرد"
محصیل سال دوم دانشکده ادبیات دانشګاه بلخ