آرشیف

بسم الله الرحمن الرحیم
 
فرا رسیدن عید اضحی را برای تمام مردم مسلمان  وخصوصاً ملت مظلوم و محروم ولایت غور تبریک گفته و با استفاده ازین فرصت می خواهم بر چند نکته تماس گیرم:-
 
1-    فقر، حقارت و عقب ماندگی گلوی هر فرزند غوری را فشار می دهد و عقده‏ی حقارت گرفته که خود را نسبت به دیگران کم فکر می کنند. ناسامانی های امنیتی از سوی دیگر، برادر کشی و ترور و دشمنی های ذات البینی یک مشکل بزرگ سر راه مردم غور ایجاد کرده است که از سرمایه و پول ملت غور سلاح و مرمی خریداری می شود، توسط آن فرزندان غوری به قتل می رسند. بدون کدام هدف مقدس ای کاش که این مرمی ها و خونریزی ها به نفع مردم و سرزمین ولایت غور می بود که افتخار غوری ها و تاریخ حساب می شد. و این جنگ و خونریزی ها جز ویرانی و یتیم ساختن اولاد های غور و بیوه نمودن زنان غور و به داغ حسرت نشاندن پدران و مادران غور به خاطر از دست دادن فرزندان شان چیزی دیگری نیست. چی می شد که این پول ها به زحمت دست داغ آبله دهقانان غور به دست آمده به قیمت سلاح و مرمی داده نشود در قیمت یک جلد کتاب درسی برای نو جوانان غور داده می شد و یا یک نظام اقتصادی درست جور شود که پدرانی که اولاد خود را نمی توانند به مکتب یا پوهنتون ها روان نمایند به طور قرضه داده شود تا بعد از ختم تحصیل دوباره قسط وار پول شان را بپردازند تا زمینه رشد نو جوانان مساعد گردد.
2-    ای بزرگان غور، بیائید غور شمول فکر کنیم، غورشمول خدمت نمائیم، فرهنگ غور پذیری را تقویت و انکشاف دهیم، غوری خود را از دیگران کم ندانیم، و دیگران را بالاتر از غوری ها حساب نکنیم، خداکند دوستان غیر غوری سؤ تفاهم نکنند؛ ما خودمانی صحبت می کنیم ، موضوع تعصب نیست. موضوعات تنظیمی و حزبی و قوم گرائی را کنار گذاشته شود متوجه ترقی غور واحد باشیم. هر جرم و جنایتی که در سرزمین ولایت غور رخ می دهد به نفع غور نبوده و نیست. آن به ضرر غوری ها است. یک تعداد افراد ناخود آگاه به پاکستان و دیگر جاه می روند و دستور می گیرند و به خاطر ویرانی و بی امنیت ساختن ولایت غور مواد انفجاری و افراد انتحاری می آورند. آن ها ملامت نیستند به خاطری که آگاهی ندارند منبع اکمال کننده و دستور دهنده آن ها کی ها هستند واقعیت نمی دانند. بناءً اقارب و نزدیکان شان مسئولیت بزرگ تری دارند تا جلوگیری چنین افراد را نمایند. از اعمال ناشایسته ی که منجر به قتل انسان ها و برادرکشی می شود باید فهمانده شوند که طالب دیروز چی کرد که طالب فردا کند. ناخودآگاهانه نه خود را به کام مرگ نکشانید و نه وطنداران تان را.
3-    یک موضوع سؤتفاهم نشود همیشه همه مردم غور می گویند که غوری ها تاریخ داشتند ، دیگر مردم هم این حرف را می گویند که غور تاریخ داشته است. بچه های سلاطین غوری بودید، مرد کسی است که امروز بچه سلطان باشد، بیائید از هستم و خواهم بود حرف بزنیم، تو کی هستی و مه کی هستم درد غوری ها را دوا نمی کند. لطف و بزرگواری نمائید ازین کلمه زیبا استفاده نمائید: شما هستید؛ ما هم خواهیم بود. می توان گوشه از مشکلات غوری ها رفع نمود. دست یکدیگر را گرفته همدیگر را کمک کرده کار را تقسیم کنیم. جوانان و نوجوانان درس بخوانند، تحصیل کنند، از جوانان غور دشمن منحیث مواد سوخت استفاده نکند که به هدف شوم خود برسد. جوانان کار نمایند تا روزی حلال حاصل نموده و از تفنگ زدن بی جا به هدف واقعی نخواهند رسید. جز خود را بکشتندید یا دیگران را بکشید. راه اصلی را پیدا نمائید ای جوانان عزیز!
بزرگان غوری خدمت نمایند، مکتب بسازند، پوهنتون ایجاد نمایند و پوهنتون های دولتی و شخصی را در غور بیاورند. برق جور کنند. از حقوق غوری ها دفاع نمایند، سرک جور کنند و یکدیگر را به آغوش بگیرند تا جوانان از بزرگان امروزی غور چیزی بیاموزند و در آینده طبق آن عمل نمایند.
چیزی که مهم است امنیت است، وظیفه هر فرد غور است تا متوجه امنیت غور بوده و برای دشمنان و تخریب کاران اجاده ندهند تا امنیت – یک نعمت الهی- را از غوری ها بگیرند. شاعری چه زیبا گفت:-

هر کس به طریق دل ما می شکند
دشمن جدا و دوست جدا می شکند
اگـه دشــمــن بـشـکـند عیبی نیست
از دوست بپرسید که چرا می شکند

به عنوان آخرین حرف! از خداوند می خواهم تا به شرافت خون اسمعیل ذبیح الله، صلح و وحدت سرتاسری به امت مسلمه و خصوصاً به ولایت غور حکمفرما نموده تا این ملت صد پارچه مسلمان را جمع نموده و تحت یک پرچم به ترقی و انکشاف جامعه خود بپردازند.
 
با احترام
عبدالقدیر مبارز
غور – افغانستان