آرشیف

داکتران عزیز و دلسوز دیارم بر عمرتان برکت باد، اما یک تعداد تان از بخدا بترسید و آه فقیر و مظلومیت هموطن تان را به تمسخر نگیرید. چند مورد که همیشه با آن سرخوردم و حتی در این ماه مبارک نیز ازدیاد یافته به پیشگاه تان عرض میکنم:
– بوجی های دارو به مریضداران تان که آن هم فقط و فقط در دواخانه های خود شما یافت میشود، کمتر نمایید و زندگی انسان های ساده لوح که همواره به شما از اعتبار فراتر عقیده هم دارد، رحم کنید.
– معاینات و دادن/نوشتن نسخه توسط نرس، فارمسست، داکتر دندان و … بیشتر به مریضان دهاتی مان که ده ها کیلومتر فاصله ها را با موترسایکل و مرکب اش تا نزد این جناب با صد ها خطر ماین و دشمن داری طی کرده و چهره اش در این ماه مبارک رمضان از تشنگی و گرسنگی خاک تولید میکند و فقط با اخلاص تمام داکتر را به قیافه شیک و پاکش میشناسند؛ خریطه های کلان و مخصوص انتقال وزن و حجم را از دواهای گوناگون پر و بر پشت شان میگذارید و دیدار بعدی را با چهره بشاش خود و غمگین وی برایش آرزو میکنید.
– چانه زنی با دوا فروش ضمن اینکه به مثابه نعوذ بالله کفر است، صد قسم پتکه هم میکنید که در آن صورت قیمت دوا ها را ده چند بالا برده و آنگاه است که مریضدار خوش باور ما تمامی هست و بودش را فدای نسخه فارمسست، نرس و … میکند. یا این همان است که کمپنی/تجار انصاف را نمی فروشد بلکی تجارت دوا دارد.
– مشتری/مریض بیسواد، بی خبر و ارادتمند جناب نرس و فارمسست از کیفیت، کمپنی، شرکت و کشور تولید کننده دوا اصلا حرفی ندارد، تا وقتی از دوا برای رفع تکلیف اش استفاده میکند تا که عوارض جانبی بزرگتر دیگر را مبتلا شود و آن زمان پی علاج آن آستین بالا میکند و باز همان خرک و همان درک و پشت همان قصابی اولی می ایستد.
– عوارض جانبی، از جمله تکلیف معده، که از دوا های بوجی بست شما به مردم الخصوص به اقارب خودم پیدا شده؛ خدا میداند و من، صد ها مریض و آن همه کاره ی که باعث این بدبختی ها شد. 
– فیس نرس، فارمسست و …. عین همان فیس داکتر متخصص است.
– اکثر دواخانه های عالی جنابان به دکان های آرایشی مبدل گردیده، از انواع سرمه های چشم، سرخی و سفیده، نوشابه های رنگارنگ (نوشابه خشک)، انواع کریم های سفید کننده … و چیزهایکه در مغازه های مدرن آرایشی یافت نمیشه در دواخانه ها موجود وبه فروش میرسد.
– از اینکه داکتر صاحبان بعد از ظهر وظیفه رسمی دارند یا خیر، بخاطر گردن بستگی چیزی نمی نویسم، چون بی خبرم؛ اما از طرف صبح یک تعداد داکتر صاحبان تا ساعت 9 و 9:30 در معاینه خانه های شخصی شان در کنار نرس و فارمسست، که آنها هم رسمن کارمند دولت استند، در خدمت مریضان میباشند.
رحم، انسانیت، شرافت و بلاخره اسلامیت در این دیار و در نزد یک تعداد عالی جنابان فوق، جایش را به پول واگذار نموده و بدون معجزه الهی توقع منع این گونه فعالیت های ضد انسانی را از کسی ندارم، چون آمر و مامور همه در این کار شریک اند.
یاداشت: استند داکتر صاحبان با ایمان، با وجدان، خدا ترس و رحم دل و نوشته بالا به آنها ربطی نمیگیرد.