آرشیف

 همه آن برف زمستان، همه رقصیـــــــدن ژاله             همه باریــــــــــدن باران، همه خندیــــدن لاله
همه آن منظر ریـــحان، همــــه زیبائــی نیـسان            همه روئیــــدن سبــــزه، همه زان آب زلالــــه
بخدا رمـــــز حیاته، همه پـــــــاداش صـفاتــــه             همه از بهـــــر نجاتــــه، ولی خوابی همه ساله
هله اخــــوی، هله خواهر، هله بابا، هله مـــادر            هلـه ای غمکش دوران، توای خو کرده به ناله
هله ای قوم کــــجائید، هلـــــه در خویش بیائید              تــــن غمبــــــاره چرائیـــــد، هلـه تا چند افاله
بله دنیا گذران است، مگر این وقت گران است            تو که اصلاح وطـــن را، بـــدا هرگز نه یی آله
هـلــه بـــــگذار ستیـــــزه، همه آن خنجر و نیزه             به جو عصر تمدن، دیـگر او نـیـست قـبـــالــه
اگر اقـــــوام عـــــزیزه، مگـــر اسلام تمیــــزه             هلــه بــــاهم بشتــــابیم، سوی دیـــن با دل واله
بلی سرگشته از آنی، به صـــــف خصم دوانی              ولی از اصــــل ندانــــی، تویی باغـیــر احــــاله
بتو گوینـــــــد که آدم، بتـــــــو گویند که انسان             هـــــله بــــگذشت زمانت، نکنی مرگ حـــواله
هله در خانـــــــه شتابان، مرو در کوه و بیابان              تـــــو ای دارنده ایمــــان، مگو از خصم مقالـه
به رهان ملت خـــــود را، مفشان ذلت خــودرا              فرو خور هیبت خود را،که او از وصف کماله

بیا از دوست بیاور،بوطن سوده از فر
تو بخوان آیه اکبر، که ز قرآن جلاله