آرشیف

خواهران ما ام‌روز یک‌ ساله‌گی جنبش مبارزاتی زنان برای برابری را در داخل کشور تجلیل کرده و ضمن یادکرد از قهرمانی زنان کشور برای عدالت و برابری خواهان رهایی بانوان مبارز از بند زندان های طالبان وحشی شدند. این شعر و متن هم در آن دور همی خوانده شد. 

۰برابری برابری

به سرزمین مادری

به کوه و دشت و خاک او

صدای صلح و آشتی

…

زمین به خون شناورست و آسمان قیرگون

ستاره‌ها خموش و آفتاب صبح نیلگون

گرفته هست و بود ما، بریده تار و پود ما

گرفته از گلوی ما، ترانه و سرود ما

برابری برابری

به سرزمین مادری

به کوه و دشت و خاک او

صدای صلح و آشتی

مزن به تیشه ریشه‌ام، مزن به خانه آتشم

که تازه پر گشوده‌اند، پرنده‌های نورسم

گمان مبر که من غریب و بی‌پناه و بی‌کسم

و من ز نسل رستمم، و من کمان آرشم

برابری برابری

به سرزمین مادری

به کوه و دشت و خاک او

صدای صلح و آشتی

قلم مرا به برگ به برگ تاریخ‌اش نوشته است

صدای من به کوه و دشت و بام او تنیده است

او شاخ و برگ من، و من تمام ریشه‌های او

او خون در رگان من، و من دو شانه‌های او

شکوه بلخ و بامیان و غزنه اقتدار من

مرا مران ز خوست و پکتیا و قندهار من

برابری برابری

به سرزمین مادری

به کوه و دشت و خاک او

صدای صلح و آشتی

ستاره، آفتاب و ماهتاب نام دیگرم

همان که زخم خورده‌ام، همان که شب شکسته‌ام

گذشته‌ام من از شب سیاهِ قرن‌های دور

بدان که لشکر شب ترا شکست می‌دهم

به قهر شب مرو! صدای ماهتاب را شنو!

خروش دخترانِ نجم و آفتاب را شنو!

برابری برابری

به سرزمین مادری

به کوه و دشت و خاک او

صدای صلح و آشتی

نوشته‌ی: S eh

فرستنده: محمدعثمان نجيب