آرشیف

شخص مثبت  وموفق کسی است که  به توانائی خود اعتماد وباور دارد.
درجاده موفقیت با گامهای استوار کسانی قدم می زنند که صاحبان عزم واراده اند. وتمام موانع  ومشکلات را با لخند زیرکانه استقبال می کنند.
چون اشخاص متفکر ومثبت نکر بخوبی میداند کن مشکلات  وموانع که سر راه شان قرار می گیرند جزو از فرمول زندگی است . اگر همین گرفتاری ها نباشند  شاید زندگی زیبای  ولذت خود را به مراتب از دست دهد.
به دست آوردن هر چیز یکه  زحمت کشیده نشود یقیناً  با کیفیت آن چیزی نیست که جهت به دست آوردن آن زحمت کشیده شده . احتمالاً شما این ضرب المثل را شنیده اید که:(باد آورده را باد برد ،یا آب آورده را آب برد)  یا بقول  سعدی خرد ورز وعاقل پرور (نابرده رنج گنج میسر نمی شود** مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد) ناگفته نماند اعتماد هم  شروط ومنوطِ دارد به هر فکر و خیال احمقانه نبایست  اعتماد کرد. اعتماد زمان مؤثر است  که حساب شده عمل کنید . بطور مثال: شما میخواهید  یک نویسنده موفق باشید
از طریق نویسندگی به شهرت و محبوبیت دل خواهی تان برسید .آیا نیل به این
مقصد  منوط به شرایط ذیل نیست؟

•         دستور نویسدگی

•        فن سخنوری

•        بلاغت کلام

•        درست نوشتن واژه ها

•        خواندن کتاب های رومان

•        خواندن کتاب های جامعه شناسی وروانشناسی

•        خواندن تاریخ جهت آگاهی تحولات جامعه بشری…

اگر بپذیریم که نویسندگی منوط ووابسته به شرایط ذکرشده است  آن گاه به مفهوم اعتماد پی خواهیم برد.
با این توضیح مختصرکه من راجع شروط اعتماد   داده ام  دوباره بسراغ بحث بخود اعتماد کنید میروم.
چنانکه در بالا کفته شد : شخص مثبت وموفق کسی است که  به توانائی خود اعتماد وباور دارد.
باور شخص به موفق شدن واندیشیدن راجع به موفقیت مهارت وتوان شخص را چند برابر میکند وبه سر عت عمل آن  می افزاید.
از اندیشیدن به موفقیت وکامیابی غافل نشوید. همواره ار جملات مثبت  استفادده کنید. راجع به پیشرفت وترقی خود خوشبین باشید .
به شکست های خود بعنوان ناکامی وناتوانی نگاه نکنید . بلکه بچشم عبرت  ودرس آگاهی  به آن شکست ها  نظر اندازید .
(اشخاص موفق شکست را مقدمه پیروزی میدانند)
پس از شکست های خود درس بگیرید . به موفقیت ورستگاری امید وار وخوشبین باشید.
حتما جز این نیست که حاصل کار شما نتیجه عقاید وباور های شما است.
اگر عقاید , اعتماد، عزم ، باور ، خوشبینی ، امید وآرزوی شما  ضعیف باشد  به همان اندازه حاصل کار وعمل تان  ضعیف است.
شاید شما هم شنیده باشید  بعضی از افراد ی که اعتماد بخود ندارند واصلاً چیزی را بنام اعتماد بخود  اعتماد بنفس اعتماد به توان اعتماد  به عقاید اعتمادبه شیوه تفکر نمی شناسند. میگویند مارا بحال خود ما رها کنید پدرم چه کرد که من بکنم  فلان کس که درس خواند چه کرد که من بکنم  فلان کس که…. فلان کس…. این اشخاصی که به این روش می اندیشند وبه فکر بکر خود زندگی میکنند .از نظرمن فقط مرده گان  متحرک اند جز اینکه بذر نا امیدی در جامعه بشری بپاشند کار دیکری ندارند.
 در جواب این اشخاص  به زبان شعر من  اینگونه  پاسخ داده ام که:

آری شود ستاره بختـــم در آسمان
روشنـتر از ستاره بخت پدر شود
آری شود منجم بر نای تـیز هوش
کوکب شناس مردم صاحبنظرشود
آری شود زرگر زر آشنای عشق
بایُمن جهد از دل سنگ باخبرشود
آری شود نهال امید ودرخت شُکر
باصبروپشتِکارتو پر بار وبرشود

 ازآن جای که من علاقه دارم  تمام اندوخته های خود را در خدمت جوانان میهن خود قرار دهم بجا است از اتفاق های که در مسیر زندگی من  روخ داده  با دوستان قسمت کنم.
همان طور که میدانید بحث من این است که  حاصل کار وعمل هرشخص بسته به نوع تفکر وعقاید همان شخص است  . در حقیقت زیستن که خود هنر است  باز تاب اندیشه ما است.
سال 1387 ازمیهن مقدس خود افغانستان برای بار دوم با جمع از دوستان روانه ایران شدیم در مسیر مسافرت  دوستان از راه زن ها ودزد  ها سخت در هراس بودنند همیشه از دزد ها صحبت میکر دنند. شبی  که ما کنار مرز افغانستان وایران قرار داشتیم  همه دوستان پول ها ومبایل های خود را یا بدست قاچاق ورویا خود شان  بجاهای مختلفی از بدن  و ساک های خود قایم میکر دنند. یکی از دوستان از من سؤال کرد  مگر شما برای اولین بار است که  در این راه می آید؟ گفتم  خیر! گفت پس چرا پول های خود را بدست قاچاق ور نمیدهی  گفتم مگر قاچاق ور با ما نیست  ؟
گفت چرا هست . گفتم پس بدست او  یا بدست من چه فرق دارد؟. صدای یکی از دوستان که سید جعفر نام داشت بلند شد  که سید محمد نبی به نسب خود مینازد مگر بداند که من هم سید هستم آن جا شعری از شیخ سعدی بیادم آمد که میفر ماید:

گیرم پدرت بود فاضل        از فضل پدر تو را چه حاصل

گفتم برادر این باور وبرداشت شما است نه ازمن  گفت پس تو به چی خود مینازی .گفتم اول باخدای خود مینازم که همیشه بامن است  از نیت  وعمال هر بنده خود آگاه است وجز خیر برای بنده خود نمیخواهد این باور من است.
باوردوم من این است اصلاً در این مسیر دزد در مقابل من نخواهد ایستاد گفت مگرتو غیب میدانی در جواب گفتم خیر غیب را فقط خدا میداند وبس.
فرق من وشما در این است  که شما منفی بافی میکند وانتظار دزد را در ذهن خود دارید و من مثبت می اندیشم وراجع به دزد اصلا فکر هم نمیکنم . من عقیده دارم  وقتی که من بادل پاک برای بدست آوردن روزی حلال ترک وطن میکنم وجز خیر همگان چیزی نمیخواهم چطور ممکن است که از این نیات پاک من  خداوند نگهبانی نکند  وپلید ترین انسان را جلوی روی من قرار دهد که همان دزدان خدا ناشناس اند.
گفت مگر دیکران بند ه های خدانیست  گفتم هست اما مسئله ی که من عنوان میکنم شما
به خوبی درک نمیکنید مشکل این جا است  بقول حافظ:

چوبشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست         سخن شناس نیی جان من خطا اینجاست

خلاصه بعد ازعبورکردن ما از مرز ایران وطی کردن وپی مودن از کوه های صعب العبور ذاهدان ودشت های خوشک وپر گردو خاک آن دیار بعد از سه شبانه روز مارا به دو گروپ تقسیم کردند من با گروپ اول افتادم ما ازچند دره باید عبور میکردیم تا به موترها میرسیدیم دوستان گروپ اول عبور کرد یم وسوار موتر ها شدیم همان شب ما را در خوابگاه مسافران بردند من که در خوابگاه رسیدم از خستگی زیاد خوابم برد  اما  دوستان گروپ دوم  متأسفانه بادزد ها مواجهه شدند و تمام پول ها ومبایل ها آ ن دوستان را دزد ها گرفته بودند فردای همان شب که من بیدارشدم دوستان گروپ دوم را بسیار پریشان دیدم  گفتم چه شده  یکی از دوستان گفت پول ها ومبایل های ما را دزد ها کرفتند ومارا بسیا آزاردادند.
 این چیزی بود که شخصاً تجربه کردم  وباورم چند برابر شد.
لطفا برای یک بار هم که شده شما باور های خود را تجربه کنید  وراه  بنتیجه  رسیدن این است که مدت یک ماه حالا کمتر یا بشتر  راجع به هر آنچه که فکر میکنید  بنویسد وهم روزه نتیجه آن را زیرنظر داشته باشید بخصوص دروقت خواب که هنوز به رخته خواب  نزدیک نشده اید تازمان که خواب تان میبرد  نتیجه را در ذهن خود مرور کنید.
از پیش داوری ومنفی بافی لطفا خود داری کنید.حقیقت بین و مثبت اندیش باشید. تآکید میشود که اول  افکار مثبت خود را محک بزنید . چونکه اگر به این نتیجه رسیدید که تجربه کردن نتیجه افکار مثبت  لذت  خود را دارد  بیشتر تشویق خواهی شد.
موفق باشید
 
سیدمحمد نبی عند لیب علوی مقیم ایران