آرشیف

غزال و جوجـۀ آن هر طرف رمـــیده دون
پی دریدن شان خیل گرگ وکفتار است

ز دود ظلـــم که بر آسمـــان بلـــند شـــده
زمین ز نور تهی گشته چون شب ِتار است

جـــنون قدرت وشهـوت به حاکمان همه جا
بدست زنگی مست،همچو تیغ وتلوار است

ز آنچه وحش دوپا میکند درین عــــالم
چـَــهار پای از آن شرم کرده بیزار است

بملک مصر وبشام وعراق وقدس شریف
ببین که آتش بیـــداد ظلم کفـــار است

هزار هزار زن ومرد وطفل وپیر وجـــوان
به خـــون غنوده ویا زیر خاک وآوار است

زدست دشمن انسانیت درین عـــــالم
بشر تباه شده ، حالتش بسی زار است

«جـــهان به مجــلسِ مســتان بیــخرد ماند »(1)
« که در شکنجه بود هر کسیکه هشیار است»

کسیکه پیرو حق وحقیقت است هر جا
ورا نه ترس ، ز زندان وبستن ودار است

جهاد افضل مومن ، به نزد شاه  رُسُل
کلام حق برِ سلطان و شاه چبار است

کجــا ؟ توان بقـــلم شرح رنج وغصه نمـود
که حــد آن زشمارِش فزون و بسیار است