آرشیف

استقبال از چکامه ی، ادیب و شاعر اندیشمند، مولانا عبدالکبیر"فرخاری"به این مطلع:

ای وطن با کار خود خلد برین میسازمت
راحت از رنج و گداز کفر و دین میسازمت

 
 
ای وطــــــن! آســــوده حـال از رنج کـیـن میسازمت
عـشــــــرت آباد زمان فـخــــــــــــر زمین میسازمت
گـرچـه وحـشـی خـصـلـتـان کـردند چـنـدین پاره ات
کـشــــــور واحـــــــد ز عـــــــزم آهـنـیـن میسازمت
تا کـه دشـمــن ره نیابد در حــــــــریم اقـــدســــــــت
ســــــــد مـسـتـحکـمـتـــر از دیـوار چـیـن میسازمت
مـی زدایـم تـیـره گـــــی را از بـســــاطـت ای وطـن
هـمـچــو خــور تابنده و نور آفــــــــــــرین میسازمت
مـی نـخـواهــــم یاری کــس را پـی اعـمــــــــــار تو
بـا تـــوان خـویـشـتـن خـلـــــــــــــد بـریـن میسازمت
در دل هــــــر بـخـــــردی غـم بر سـر غـم ریـخـتــه
راحـت دل از بـرای هــــــــــــــر غـمـیـن میسازمت
گـــر عـــــدو سـؤ نـظــــر بـر دشـت و دامانـت کـنـد
بـهــــــر کــوری چـشـم او، تیر گـــــــزین میسازمت
تا ز آفـت ، پاسـبـان کـــــــوه و صـحــــــرایت شـوم
اســـــتـوار از دانـش و فـکــــــــــر نـویـن میسازمت
مـیـکـشــم بـر، مـر تـرا، از کـام اسـتـعـمــار دهــــر
مـیـهــــــــن آزاده گـــــــــــــان پـاکــــدیـن میسازمت
خـــــدمـتـت را با صـــداقـت از دل و جـان مـیـکـنــم
بـی نـیـاز از مـنـت هــــــــــــــر آن و این میسازمت
غـم مـخـور ای عـــــزت و فـخـــــــر نـیـاکـان دلـیـر
بر ســــــــــــــر انگـشـتــر رفـعـت نگـیـن میسازمت
 
نجیب  بهروش
ونکوور  کانادا
فبروری  2011