آرشیف

این وطن را ساز سامان کی شود
درد این ملت درمــــــان کی شود
بـــــاغ بستانش همه خوشکیده شد
میهن مـــــا چون گلستان کی شود
خـــــــون ناحق موج دارد دروطن
اخراین خوشکیده طوفان کی شود
سالها زین جنگ خـــونین میگزرد
افتاب صلح تـــــابـــان کـــــی شود
خفته ایم دردام ظلمت تـــــا بکــــی
اخـــــراین میهن چــراغان کی شود
هــــــرطرف دشمن نشسته در کمین
خــــــانه دشمن ویــــــران کی شود
اتش افــــــروخت اندر ملک مــــــا
خاموش این اتش ســــوزان کی شود
دشمن خـــــون خـــوار راسر برکنیم
حاصل مــــا این ارمـــــــان کی شود
مــــــا پلانگانیم هــــــم شیران نـــــــر
خفته در زنـــــــدان شیران کـــی شود
بگسلانیم مـــــا زپا زنجیر هــــــــــــا
بسته در زنجیر افغــــــــان کــــی شود
رحـــــــم بنما ای خــــــــدا برحال مــا
اشک مـــــــــا خوشکیده یاران کی شود
خانه کاشانه ما جمله سوخ
علوی این اتش خمو شان کی شود