آرشیف

غور ولایتی است نسبتا آرام وبی سر وصدا، همانطوریکه از باز سازی وانکشاف دران ولایت خبری مهم  به گوش ها رخنه نکرده  از لحاظ امنیتی نیز نسبتا آرام به نظر میرسد.اما آیا واقعا امنیت کامل درین سر زمین حکومت میکند ویا کسی حوصلۀ باز تاب وانعکاس حوادث این دیار بلا کشیده وزجر آشنا را ندارد؟

در سال جاری ولایت غور مانند سائر ولایات نا امن کشور از طرف عناصر وابسته به طالبان بار ها تهدید شده است که مسئولین امنیتی بخاطر حفظ پرستیژ شخصی از کنار آن براحتی گذشته اند واین حوادث را بسیار خورد ونا چیز جلوه داده اند.که گویا در ولایت غور امنیت کامل تأمین واوضاع به روال عادی پیش می روند وهیچ مانع پیشروی پروژه های باز سازی وجود ندارد. خدا کند که چنین باشد که نیست.درین فرصت با استفاده از وقت کوشش میشود تصویر کوچک از اوضاع امنیتی و ولایت غور برای خوانندگان وعلاقمندان ارائه گردد.

همانطوریکه دولت ها به ولایت غور کم علاقه اند طالبان وگروه های شرارت افگن نیز چندان علاقمندی به این سر زمین کوهستانی وپر مشقت ندارند همان است که گروپ های محدود را توظیف نموده اند تا در جنب سائر ولایات به بی امنی در منطقه دامن بزنند و ساحه فعالیت طرفداران دولت را محدود سازند.طالبان با هسته گذاری در اکثر ولسوالی ها وحتی  ساحات مربوط به مرکز ولایت حلقات را چه در مسجد وچه در سنگر تشکیل داده اند که ذیلا تشریح میگردد.

اول ولسوالی لعل وسر جنگل: این ولسوالی که ساکنین آن همه از أهل تشیع و از قوم هزاره اند با طالبان از لحاظ قومی نژادی ومذهبی  مخالف اند و در طول تاریخ از جملۀ قربانی های طالبان وحامیان شان بوده اند, همان است که درین ولسوالی اوضاع از لحاظ امنیتی نورمال ومردم بسشتر طرفدار صلح, امنیت وترقی وباز سازی میباشند.با آنکه نمیتوان وجود افراد وحتی گروه های مسلح را درین ولسوالی منتفی دانست باز هم  این ولسوالی از  امنترین مناطق ولایت غور بحساب میرود ومردم مظلوم این مناطق با کوله بار زندهگی دست وپنجه نرم میکنند ودر تلاش اند تا وضع زندهگی شان بهبود یابد. 

دولتیار:

ولسوالی دولتیار که در شرق چغچران موقعیت دارد از سالیان دراز به اینطرف محل تنازع وکشمکش اقوان بوده است که بر سر زمین وجایداد ده ها وصد ها انسان را قربانی کرده اند واین مشکلات تا هنوز بر جای خود باقیست.اقوام سردار که در گذشته مالکان بلا منازع اراضی  کشرو قسما طبلک .مناطق شرق دولتیار بوده اند در سالهای جنگ با قبول تلفات جانی وترک جایداد مجبور به فرار شده به مناطق هم مرز به ولایت هلمند پناه برده اند.ایشان که تا هنوز نتوانسته اند از طریق قانون ویا زور ملکیت مجدد خودرا ثابت نمایند تلاش دارند اسناد ملکیت خودرا بنام طالبان تعویض کنند تا به هر نحو ممکن از اقوام بائی بقه که مخالفین شان اند انتقام گیری کنند .این کار باعث شده تا تعداد زیاد از مردم هلمند اسناد ملکیت زمین های دولتیار را داشته باشند وتلاش می ورزند با استفاده از موقع وبا پیروزی مجدد حکومت طالبی بر منطقه غلبه واراضی مورد نظر را زیر ملکیت وتصرف قانونی خود در آورند.واین اختلاف اقوام بای بقه با مشنگ ها هم سر جای خود باقیست اختلافات بر سر ملکیت مناطق گری ها وغارک حل نشده, یعنی منطقه بالقوه به یک انبار باروت شباهت دارد که هر لحظه إحتمال انفجار آن میرود.اختلافات قومی دیگری نیز درین منطقه وجود دارد که یک طرف را مجبور میسازد به طالبان پناه ببرند وأعمال تخریبی به نفع طالبان انجام دهند.

مر کز چغچران: مر کز چغچران ظاهرا محل امن است برای حکمرانی وفرمانروائی. این شهر آنقدر محدود وخورد است که وارد شدن افراد بیگانه وغریبه دران  عاجل فهمیده میشود، چون مردم همه ساکنین شهر را میشناسند وهمان است که افراد نا شناس وابسته به طالبان جرأت وارد شدن به شهر را ندارند .بمجرد ظاهر شدن چهرۀ جدید همگان میدانند ورود شخص نا شناس در شهر یک امر غیر طبیعی است واین فرد عاجل مورد پیگرد وتعقیب قرار میگیرد ودستگیر میشود.واما در مناطق دور دست چغچران  مانند دره های مرغاب, مناطق شویج لفراء و الله یار وساحات بند باین چون غور قند غیبی ها  تا سیاچوب گروپ های مسلح وجود دارند که فرماندهان شان بنام تطبیق بر نامه دی دی آر ودایاک با دولت  در تماس اند. تا دولت قوت داشته باشد از دولت واگر در حاکمیت تزلزل پیدا شود با طالبان هم کنار آمده میتوانند چون هر کدام ازین گروپ ها طالبان خودرا دارند که عندالموقع بخاطر تأمین ارتباط با طالبان  از ایشان استفاده  مینمایند. این مناطق بین گروپ های طالب مزاج وافراد مخالف طالبان تقسیم است.

ولسوالی چهار سده. ولسوالی چهارسده یکی از ولسوالی های جدید التاسیس ودور افتاده ولایت غور بحساب میرود که دران مردم از حاکمیت دولت بیشتر به نفوذ اربابان وملکان قومی عقیده دارند درانجا صحبت از سهم اقوام است وامتیاز وشریک شدن در حقوق.وامتیاز گیری از ولسوالی است. برخی مردم این ولسوالی خودرا در حکومت شریک نمیدانند چون اقوام شان در حاکمیت نیستند همان است که بنام ناراض وگیله گر بر قریه ها حکومت میکنند ضرورت حکومت داری را با حاکمیت در قریه مرفوع میسازند.

در ولسوالی چهار سده هم گروپ های مسلح وجود دارد که بخاطر منافع وأهداف شخصی خود دست به تخریبکاری میزنند.گاه وزمانی با فیر سلاح خفیف وثقیل بالای ولسوالی خودرا نشان میدهند, اما معلوم نیست این گروپ های مسلح با طالبان ارتباط دارند ویا اختلافات قومی داخلی باعث میشود تا دست به سلاح ببرند وگروپ تشکیل دهند؟. درانجا بیشترسخن از قوم ملک زه رضا وغازی و گروپ های مرتبط با مر غاب است وهر کس ادعای زور آزمائی دارد.اما حکومت در چغچران موجودیت این گروپ هارا عادی و بی خطر فکر میکنند چون این مناطق از مرز حاکمیت طالبان فاصله دارد وهم با آمدن قطعات امنیتی دولت در منطقه دیگر حرف از گروپ مسلح نیست همه از دولت دفاع میکنند ورقابت شان دربین خود شان است وبس. برخی افراد با طالبان که سابق مربوط فاریاب بوده ارتباط دارند واز فاریاب کمک می طلبند اما دست به کارهای جدی نمیزنند ومنتظر اوضاع میباشند البته مخالفین طالبان هم در چهار سده کم نیست.

ولسوالی دولینه وپسابند. شرائط امنیتی ولسوالی دولینه همیشه متأثر از شرائط ولسوالی پسابند است در مناطق دور دست این ولسوالی چون چهل گزی وسیاچوب اقوام با هم در مخالفت قرار دارند ودر مناطق خواجگان واوشان  هم افراد وجود دارد که بنام ملا ومولوی  علیه دولت تبلیغ میکنند اما گروپ مسلح ندارند.تنها ارباب صمد خان با اقوام سردار درسیاه جوب افراد مسلح دارند اما ضد دولت نیستند البته ارتباط شان با طرف هلمند هم تأمین است این مناطق نسبتا سرحد آزاد بحساب میروند کشت وتولید وترافیک مواد مخدر درین مناطق قابل کنترول نیست .افراد ضد دولت در ولسوالی دولینه به مناطق سینی پسابند ارتباط دارند فرزندان وبرادران عبدالله حافظ که بین ولایت غور وباغران رفت وآمد دارند از سر شناس ترین این گروپ ها میباشند..این گروپ ها در حد گرفتن موتر های حامل مواد مخدر فعال هستند که حق خودرا از ایشان بگیرند وکار زیاد تر انجام نمیدهند. البته در نقاط نزدیک چغچران هم گروپ های این چنینی فعال اند واز طریق تلیفون ومخابره ارتباط قاچاقبران مواد مخدر را تأمین مینمایند..

مناطق جنوب ولسوالی  پسابند چندان امن نیست چون دولت توانائی گزمه به همه مناطق را ندارد وگروپ های مسلح طالبان که در اطراف باغران وبغنی فعال هستند گاه گاه به مرز غور نیزگشت  و گذار دارند.وامنیت موتر های حامل مواد مخدر را که از شمال وارد جنوب میشود تأمین مینمایند.

ولسوالی شهرک: وضعیت امنیتی ولسوالی شهرک نسبت به سالهای گذشته بهتر است.در سال گذشته تا همین فصل سال چندین مورد سرقت وقطاع الطریقی در مسیر راه های شهرک تا دولینه صورت گرفته بود وچندین تن به قتل رسیده بود ند.که ظاهرا عاملین آن هم معلوم نبود.اما در سال جاری وضعیت راه ها بهتر از سال گذشته ارزیابی میشود .هرچند مناطق دهن حصار وناسفنج نسبتا آشوب زده به نظر می رسد وافراد متهم به قتل ودزدی به سر کردگی ملا قدیر منطقه را تر ک گفته اند بازهم تشویش مردم آنقدر نیست که سال گذشته بود.در سال گذشته موارد سرقت ودزدی در مسیر راه خیران وپتن تا تنگی ازو نیز گزارش میشد اما امسال وضعیت کاملا نور مال است.در مناطق جنوب ولسوالی شهرک که منتهی به پایحصار هم مرز تیوره است افراد آشوب افگن ظهور کرده بود که در اثر إجراأت بموقع قوماندانی امنیه ولسوالی شهرک سر کوب ومنطقه نسبتا امن شده است. به همه حال مردم إحساس میکنند که حکومت صلاحیت وتوانائی إجراأت را دارد.وفعلا هم عملیات جستجو وتعقیب افراد مسلح خودسر ادامه دارد.

ولسوالی تولک: ولسوالی تولک با وصف اینکه بمناطق نا امن فارسی هم مرز است بازهم از ولسوالی های امن ولایت غور بحساب میرود.درین ولسوالی  اختلافات قومی ومردمی کمتر وجود دارد وموارد نا امنی در مسیر راه ها ناشی از نفوذ دزدان خارج از منطقه است.امسال مانند سال گذشته چندین مورد دزدی در اطراف مناطق ولسوالی صورت گرفت اما نسبت همکاری مردم زود خاتمه یافت.در ولسوالی تولک بیشتر از هر ولسوالی  مردم با دولت همکار اند  ومردم این ولسوالی ما جرا جو نیستند بیشتر طرفدار صلح آرامش وامنیت میباشند..این روحیه در سالهای جهاد نیز در بین این مردم قوت قابل ملاحظۀ داشت. اما اختلافات فرزندان ارباب ذوالفقار با اقوام شان تا هنوز حل نشده که احتمال  اختلاف وبر خورد از همین رهگذر موجود است.به همه موی سفیدان تولک بیشتر از همه فعال وبا هم در ارتباط اند ودر جهت ختم خشونت ها همکاری میکنند.اگر کسانیکه باهم اختلاف دارند اختیار را بموی سفیدان بدهند اختلافات تولک قابل حل است.

ولسوالی ساغر: ساغر که حیثیت باغ غور را دارد اگر چشم نشود سالهاست که آرام است وموارد نا امنی ازین ولسوالی کم گذارش شده است .مردم این ولسوالی در گذشته هم  آنقدر طرفدار تشنج واختلاف نبوده اند.احتمال نفوذ طالبان از مسیر کوه های زیارت سلطان شیندند شوز وآب خرما واستقامت کوهای فاسک پرچمن درین ولسوالی به نظر میرسد اما نسبت مخالفت مردم فاسک تا هنوز چنین اتفاق نیافتاده است. هر چند درین ولسوالی تعداد علماءو ملاها بسیار زیاد است اما این ملا ها نسبتا مترقی وبیدار هستند به استثنائی عدۀ محدود ونا شمار اکثریت از طالبان فعلی نفرت دارند. به همه حال ولسوالی ساغر فعلا امن است. تنها گروپ های مسلح فراری در نزدیکی مناطق جواجه میرزاده تا دهن خاشک گشت وگذار دارند وه عدۀ مربوط به ولسوالی شهرک وتعداد از مناطق تیوره به مناطق کوهستانی ساغر پنا گرفته اند که توانائی عملیات وتخریب را ندارند.اختلافات سلیقه ای درین ولسوالی وجود دارد اما هر گز اختمال بر خورد وجنگ نمی رود مگر اینکه کسی از بیرون مداخله کند.

.ولسوالی تیوره: ولسوالی تیوره مر کز ثقل تشنج واختلاف در ولایت غور است. درین ولسوالی حوادث وماجراهای خونین تکرار شده است که عدۀ را به گور سپرده وتعداد را بی خانمان ساخته است وحالا هم  سر چشمۀ آشوب واختلاف سائر ولسوالی های همجوار خود بحساب میرود. ازانجائیکه ایمید ها برای صلح وآشتی درین ولسوالی کم است همان است که حالا هم تعداد از باشندگان مناطق مختلف این ولسوالی حالا هم مناطق هلمند وگرشک  در پهلوی طالبان قرار دارند ومنتظر فرصت اند تا بر منطقه حمله وطالب گونه حکمروائی کنند واز مخالفین خود که طرفدار دولت اند انتقام گیری کنند..در سال جاری گروپ های مسلح که افراد شان مربوط  این ولسوالی بود از ولایت آشوب زدۀ هلمند وارد منطقه شده دوشبانه روز در مناطق یخن علیا وپایحصار امارت ملا عمر را تمثیل کردند واما در اثر عملیات واجراأت  نیروهای امنیتی مجبور به ترک منطقه شدند. یکتعداد از افراد طالبان با پوشیدن لباس مردمان محل تا هنوز در کوه اجل وطبق سر تا کافر ره وجواجه در حال گشت زنی ومزاحمت مردم محل اند.ونیروهای امنیتی از ولسوالی های شهرک وتیوره ایشان را تعقیب میکنند. افراد متذکره با طالبان هلمند ارتباط نزدیک دا شته مسئولیت انسجام طالبان را در ولایت غور بعهده دارند.

مناطق زرنی ,کندالان وچغمم وهم برخی مناطق چهاردر در جنوب تیوره مانند خواجه رءرف وپیرک که به ولسوالی موسی قلعه ونوزاد وباغران ولایت هلمند همرز اند گاهی از طرف گروپ های طالبان گزمه میشوند وآن مناطق همیشه از اوضاع موسی قلعه ونوزاد وسنگین متأثر است.اگر آرام هم به نظر برسد به معنی آن نیست که زیر حاکمیت دولت قراردارند.نه خیر این مناطق از ولسوالی فاصله زیاد دارند همان است که موضوعات ودعاوی خودرا در محاکم مردمی وگاهی طالبی حل وفصل میکنند.