آرشیف

غور یکی از ولایاتی است که دارای قدامت تاریخی طولانی بوده و حاوی ای ارزشهای فرهنگی بی مثال در سطح کشور و جهان است. مردمان این خطه ای باستانی در طول تاریخ رول برازنده ای را در ایجاد ارزشهای مادی و معنوی داشته اند، از قرون متمادی به این سو این حوزه تمدنی بشری که جز آریانای بزرگ است سهم خود را در همه عرصه های مختلف زندگی اجتماعی داشته. این مسیر با نشیب و فراز همراه بوده، زمانی سر آمد و هم روزی در رکود بسر برده است، ولی زمانیکه قد بر افراشته، مانند چراغی پر نور محیط ماحول خود را روشن کرده و افتخاراتی عظیم را برای فرزندانی خود و خوانواده ای فر هنگی اش بوجود آورده که جاودانه در حال درخشش اند و مثالهای دانه نشانی سر زمین پر افتخار افغا نستان امروزی خرا سان، دیروزی و آریانای کهن میباشند.

غور که امروز به فقر بسر میبرد، زمانی یکی از سر فرازان عصر خود بود ولی دیریست که در تاریکی تاریخ زمان گم نام زندگی میکند، تو گوی در غضب روز گار نامش از زبانها افتاده و کار کردهای فرزندانش را به تاق نیسان گذاشته، انگار همه با آن در ستیز اند.

بهر حال ابر مردان آن خطه بیکار ننشسته، در همه لحظا ت تاریخ کشورش نخبه گان خود را در جامعه افغا نی تقدیم نموده است که در دل تاریخ جای باز نموده اند و مثالهای بر جسته ای از بزر گان دورانهای مختلف این بادیه فر هنگی اند و جا ودانه در صفخات تاریخ کشور نقش بسته اند و می درخشند .

اگر از شاهان پر افتخار سخن در میان باشد، با عظمت تر از نام سلطان غیاث الدین غوری نیست که در تا ریخ این منطقه آسیا شاه کار های بزر گتر را خلق کرده با شد.

در زبان پشتو آغاز گر کلیمات موزون یا شعر امیر کرور غوریست و در هر دوره ستارگان در آسمان علم و معرفت خضور داشته‌ اند، چگونه میتوان مستوره و مشعل را از یاد برد که سر دمداری شعر و میناتوری را به عهده داشتند، بهمین ترتیب سیاه موی و جلالی آرایشگر روان عاشقانه وطن آبای ماست که هیچ‌ کسی دگر مانند آن ‌ها شهره ای آفاق نشده.

روی هم رفته گرد همای کنونی اهل علم و فرهنگ آن ولایت که هدف آن بر جسته ساختن کار کرد های فرزندان آن مردم است از یکطرف نشان دهنده تعهد وطن دوستی فرزندان این خطه و اجرای رسالت تاریخی آن‌ها خواهد بود و از طر ف دیگر گواه این است که اگاهی این مردم بجای رسیده که بنا بر حکم مسئولیت روشنگری به نقد خود می پر دازند و باز یافت های خود را بگوش تاریخ و تاریخ نویسان می رسانند تا اهیت سهم بزرگ سازندگی این مردم بمثابه جز عمده فرهنگی این کشور آگاهی یافته و در تاریخ و تاریخ نویسی و خوانش تاریخ وطن ما ازین دوره ای پر بار سر سری نگذشته و به آن ار ج گذاشته شود. با آنکه در دو دهه اخیر زمینه‌های برای احیای فرهنگی این ولایت مساعد شده بود، بنا بر نابسامانی ایکه در درون دولت وجود داشت، باعث حق تلفی آن مردم گردیده، کار لازم در آنجا صورت نگرفت، برای رفع این کم بودی ها مسئولیت اهل قرهنگ است که زمینه های بلند کردن صدای آن مرز در جهت حفظ و رشد ارزشهای آن‌ها بگوش اهل خرد برساند تا راه را بسوی خود شناسی، احیای افتخارات، رشد شخصیت فرهنگی آن مردم، تبیین خق شهروندی باز نماید. به نظر من اهمیت این سمینار را میتوان چنین خلاء صه نمود:

الف: امکان موجودیت همه جانبه آذدی مطبوعات در بیان خقایق تاریخی و استفاده از آن در در افشای حقایق تاریخی گدشته.

ب: استفاده از دا نش هموطنان در جمع‌ آوری مواد لازم جهت روشن ساختن زوایای تاریک این دوره.

ج: استفاده از امکانات معاصر در اعشاعه فرهنگ غوریان با بکار برد افزار و شیوهای معاصر

د: آموزش شیوه‌های تحقیق معاصر در پژوهش های تاریخی و باستان شناسی

ر: دادن اندیشه‌های نو برای جوانان در اجرای رسالت تاریخی آنها

برای اختصار کلام به خلاصه فو ق اکتفا نموده، زحمات دوستانیکه درین سمینار سهم گرفته ‌اند قابل تمجید میدانم و امیدوارم که این گردهمائی به هموطنان نمونه حوبی هم بستگی بوده و انگیزه دهنده در تحرک افکار جوانان و اهل علم و فرهنگ در شناخت تاریح وطن و مردم ما باشد.