آرشیف

در این روز ها بسیار سرو صدا های در مورد دولت افغانستان به خاطر تغییر سیاست امریکا در مقابل دولت کرزی بلند شده و تیم ناکارای رءیس جمهوررا در اضطراب و سرا سیمه گی و تشویش به خصوصی قرار داده است. به دلیل اینکه

 وقتی صحبت های آقای کرزی را که بعد از سفرش از کشور های غربی در کنفرانس مطبوعاتی با خبر نگاران شنیدم؛ دریافتم که خیلی متناقض است نسبت به دیگر صحبت های ایشان در کنفرانس های خبری قبلی.خصوصا صحبت های اخیرش که به ملا عمر پناهندگی سیاسی میدهد وجنگ افغانستان را به چالش میکشد تو کوئی میخواهد با ملا عمر به معامله بنشیند ویا رژیم را دو دسته تسلیم وی کند.

 تا چند وقت پیش وقتی کرزی در کنفرانس های مطبوعاتی از طرف خبر نگاران در مورد سیاست های دولت امریکا و انگلیس در قبال افغانستان قرار میگرفت؛ از سیاست های امریکا همیشه رضایت نشان میداد و سیاست های دولت انگلیس را مغرضانه توصیف میکرد و میگفت. انگلیس ها برنامه و سیاست  که دولت از او اطلاعی داشته باشد در قبال افغانستان ندارند. و حتی چند بار غیر مستقیم با لحن تندی سیاست آنها را مورد انتقار قرار داد. و ما شاهد تیره شدنی روابط بین کابل و لندن بودیم. ولیکن این بار آقای کرزی با چرخش ناگهانی خوشبینی خود را از سیاستهای کشور انگلستان در افغانستان ابراز داشت؛ و غیر مستقیم سیاست های امریکا را در افغانستان ناکام خواند. این در حال مطرح میشود که بعد از پیروزی بارک اوباما در انتخابات امریکا؛ سیاست آن کشور در مورد دولت کرزی تغییر به سزای کرده است. به دلیل اینکه رءیس جمهور منتخب امریکا همیشه در صحبت هایش از کارکرد های چند ساله ی کرزی انتقاد کرده و حتی در دیدارش با آقای کرزی دولت او را ناکام توصیف کرد.

 نکته جالب این که جناب کرزی به حدی از کشور انگلیس تشکری و اظهار سپاس کرد که حتی من را به حیرت انداخت و تعجب  کردم که باز انگلیسها چه گل را به آب داده اند که رءیس جمهور ما را گرویده ای سیاست های خود ساخته اند. در حال که سیاست انگلیس همیشه در افغانستان و دردیگرکشور های فقیرو یا جهان سوم جزء ایجاد تفرقه دیگر چیزی را در بر نداشته است؛ که به همگان آشکارا و معلوم است. مثال های زیادی موجود است از جمله یک مثال زنده ایجاد خط فاصل بین افغانستان و پاکستان است که بیشتر از صد سال از آن میگذرد و تا حال قربانی در پی دارد. من فکر میکنم سال های متمادی دیگرهم دوام پیدا خواهد کرد. هدف از بیان مثال اینست که آقای کرزی آیا شما تاریخ را مطالعه کرده اید؟ وخوب از سیاست های انگلیس آگاه هستید؟  شاه شجاع که خود را برای شان رسما فروخته بود و غلامی حلقه به گوش انگلیس ها بود؛ او را باتمام مهارتش که میخواست در قدرت بماند؛ چه کاری در حقش نکرده اند؟ به خاطر بیان کردم که تکیه زدن بیحد به خارجی و او هم انگلیس هیچ درد مردم را دوا نمیکند.

 آقای کرزی! چرا شما بالای مردم کشور اعتماد ندارید؟  چرا این مردم راپیش پا افتاده فکر میکنید و خودرادر دامن خارجی ها انداخته اید؟ تا چه وقت دیگر سیاست مردم فریبی را الگوی خود قرار میدهید؟ چرا در پشت در های بسته با کشور های که دست شان به خون ملت مان آغوشته است؛ تصمیم غیر مسوولانه می گیرید؟ این کار شما نه تنهاباعث کاهش بدبختی و نا امنی نمی گردد؛ بلکه دامنه نابیسامانیها را گسترش میدهد. آقای کرزی شما باید از خود بپرسید که چرا شما درهمه کار شتابزده و با عجله عمل میکنید؟ روزی یک کشور را مورد ستایش قرار میدهید؛ و روزی بعدش از سیاست کشورمذکور انتقاد میکنید؟ آیا نمیدانید که همچو سیاست های طفلانه باعث بد امنی زیاد  در کشور میشود؟ جناب کرزی بس است دیگر ملت را قربانی سیاست های بیهوده خود نسازید. هر صحبت نا سنجیده ای شما جان صدها هموطنان مارا قربانی میگیرد و زنده گی مردم ما را تلخ تر میسازد. آقای رءیس جمهور لحظه ای با خود فکر کرده اید که داریدچه نوع سیاستی را پیش میبرید. میتوان گفت در این قرن بیست و یکم که در آن سیاست های قبیله پرستی و تفوق طلبی دیگر جای در خوری را ندارد؛ شما با پیشبرد همچوسیاست های پوچ و پیش پا افتاده میتوان درد و رنج ملت بیچاره و شکم گرسنه را دواکرده و شکم گرسنه آن هارا سیر کرد؟ و یا صد ها بدبختی دیگری که خواسته و نا خواسته مردم کشوررا خفه گیر کرده؛ راه علاج برایش جستجو کرد؟

  بنده فکر میکنم شما ظرفیت این را ندارید که رءیس جمهور کشور باشید. با دیپلوم های افتخاری دانشگاه های امریکای نمیتوان درد ملت رنج کشیده و همیشه عذاب دیده افغانستان را التهاب بخشید. شما وقتی درسخنان تان امریکای ها را به باد انتقادمیگیرید؛ آیا این را در نظر دارید که محافظین شخصی تان توسط امریکای ها تربیه و نظارت میشود. به همین دلیل هروقت امریکا بخواهد شما را از دست تان گرفته و به گوانتنامو می فرستد بدون اینکه کدام مشکل را رو برو شوند. چون در اصل شما از چهار طرف تحت نظر امریکای های داخل و خارج ارگ ریاست جمهوری قرار دارید. درست است که بعضی اوقات عوام فریبی میکنید اینطور به مردم وانمودمیسازید که شما صلاحیت عام و تام درتمام عرصه های حکومت را دارید؛ ولیکن اگر امریکای ها  بخواهند شخص شما را در ظرف چند ساعت از اریکه قدرت به بیرون می اندازند. ما شاهد سیاست های امریکا در کشور بنام حایتی بودیم که با یک سر پیچی رءیس جمهور آن کشور هیچ کس خبرنبود رءیس جمهور توسط چرخ بال های مخصوص به نقطه نا معلوم انتقال می آبد. و تا تشکیل دولت دیگر هیچ از وی سر و صدای نمیباشد و تا فعلا هم چهره وی از رسانه ها ناپدیدار است . جناب کرزی آخری سرنوشت شما هم بد تر از سرنوشت رءیس جمهور کشور حایتی خواهد بود. نا گفته نماند وقتی جناب کرزی به امریکا رفته بود؛خواست با رءیس جمهور منتخب آینده آن کشور یعنی بار ک حسین اوباما ملاقات نماید ولیکن ازطرف وی پذیرفته نشد. و بعد از سفرش دو باره به کابل در کنفرانس خبری اشتراک کرده و از امریکا خواستاری تغییر استراتیجی در مبارزه با تروریزم شد و غیر مستقیم از کار کرد های آنها در افغانستان انتقاد کرد و خود را به دامن انگلیس انداخت. علت اساسی آن این بود که اوباما آقای کرزی را هیچ تحویل نگرفت و از امریکا با بسیار نا امیدی دو باره به کشور آمد.  در آخر خواهش من از مردمی نجیب وشریفم اینست که با جرءت پشت صندوق های رآی رفته؛ به فردی که شایسته گی ریاست جمهوری را داشته باشد رأی خود را بدهید. 

 به آرزوی روزی پیروزی حق بر ناحق