آرشیف

مردمِ دنیا خـدا ناتـرس و٬ توخوشــباوري
از دو رنګیهاي این لیل ونهاراندیشـه کــن

قطره هاي آبِ چشمم رابه چشمِ کم مبیــن
بر شر و شور و صداي آبشاراندیشــه کــن

پـاي خود هـرګزمنه دربـزمِ یارانِ دورنــګ
از سخنها٬ نکته ها از زهرِ مار اندیــشه کــن

ای دل ازګفتارِ(فضلِ )مهربان (خوشنود)باش
بـر درِغُــربت به رنـجِ بیشماراندیشــه کــن

بی سروپاهرطرف بی ما٬ مرو!ای مرغِ دل
از پلـنګِ ګوشـة آن مرغـزار اند یشه کــن

ای دلِ دیــوانه امشــب آه و فریادم شنــو
از خــدنګِ ګوشـة مژګانِ یاراند یشـه کــن

طالع و بخـتِ مرا ګر ساختي ازغــم ســیه
از دُعـاي سینه چاکِ دلفګار اند یشه کــن

میـرود از کـف تُـرا عـمرِجوانـي عاقبـت
برګل وبرګِ خزانِ زرد و زار اندیشه کن

درجـواني کـن فرار ازکِبر ونفسِ سرکشـت
تـا تـواني از غـرورِ نابکار انـد یشـه کــن

ای فلاني بعد ازین بهرِخدا غارت بس است
بـر یتـیمِ بیـنواي ایـن دیـار انـد یشـه کــن