X

آرشیف

امــشــــب
دسامبر 25, 2014

سید محمد نبی عندلیب علوی

دنبال کردن نویسنده

گو یا که  نسیــمی ، زصبا  آمــــــده  امشب
صیاد  ختـــن ، نافـــه  گُشا آمــــــده  امشب
 
ازعطـــر وجودش،شده این خانه معطــــر
این شمع فـــــروزان،زکجا آمـــــده  امشب
 
شد فـــرش قـــدومش ، همه جا د یدهِ طالب
استــاد اد ب ، کان حیـــــــا آمــــــده امشب
 
پروانــه  صفت  با ل گشــودم،زسـر شـوق
در خانــهِ  من ، شمــع ضیا آمـــــده  امشب
 
از باب اد ب ، در گــهِ تــحسیـن گشـــــا یم
بالای ســــرم ،مــرغ هــما آمــــــده امشب
 
جـامـی بمن آریــد ، بنــوشـــم زسبــوهـش
ای بیـخبـــران ، کان ســـخا آمــــده امشب
 
این لطف خــدا ، تحفــه ی از آن خـدا بـود
مهــمان عــزیــزی که بـمــا آمــــده  امشب
 
ارباب اد ب ، اســـوهِ مهــــــر است  نیازی
با طیــــنت پا کیـــزه ، به جا آمــــده امشب
 
دُر میچکـد امشب ، زشاخ سخن ای دوست
بنگـــربه سر  شــور و نــوا آمـــــده امشب
 
«بلبل به غــزلــخوانی   و  قمری به  ترانه»
از بهر شما بهر شما بهر شما آمـــده امشب
 
امشب به ســـرور دل ما ، دل نبــود هیــچ
زنگ کــرما هــم، بـه صدا آمــــده  امشب
 
مسرور بـــود (عند لیب) و یار کبیـــر ش
کوکب بــه  تجــلــی سمـــا آمـــــده  امشب
 

این شعر بمناسبت  تشریف آوری   الحاج مولوی عبدالهادی نیازی کبر زانی یک تن از عالمان جید کشور  که به کلبه فقیرانه ایجانب  درگوشه غربت  تشریف فرما شده بودند، سروده شده . سعادتی دست داد  که اینجانب به محترم نیازی صاحب آشنا شدم  وهمان لحظه اول  خلق وخوی جناب شان  قلب مرا صید کرد. شعری در ذهنم خطور کرد که شاعر میفر ما ید:

 خلــق خوش  خــلق را شکار کـند
خلق خوش بیش از این چــکارکند

یابقول پدر بزرگ مادری من  حضرت میر سید عبدالخالق  (آثم) مشهور به صاحبی صاحب :       

 عالم دانا که باشـد فی المثل بحـــر عمیق
سینهِ او چون صدف با شد همیشه پر گهر
خــد مت عا لم بــعا لم کیمیــا کاری بــود
خادم عالم شوی  مخدوم گردی ای پســــر
 
 
سید محمد نبی عند لیب علوی مقیم ایران
nabiandalib@yahoo.com
edris_andalib@yahoo.com
8/12/1390

 

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

سید محمد نبی عندلیب علوی

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها