آرشیف

الهی  مطلبی  دارم    ادا   کن  ،
زفضلت  چاره ی بیچاره ها کن .

چراغ عقل و دانش را بر افروز ، 
به  انسان  راه  انسانی   بیآموز .

ره ی باغ و گلستانت نشان ده ، 
کلید   قفل   گنج   شایگان  ده .

بیابم  میوه ی لطف رضایت ،
بده قدرت ز فضل  کبریایت .

گل  گلبن  ز اقصآی  درختی ، 
شود تاج سرم از نیک  بختی .

مشو مانع از آن کو گل بچینم ، 
نشاط  آور  که  شادابی  ببینم .

که زان  خرم سرای خویش دارم ، 
فراغ از ورطه ی تشویش دارم .

توانا کن به گل چیدن دو دستم ، 
ز صهبای شرافت سخت مستم .

شود بستان سرایت مایه ی ناز ، 
کنم در سایه ی فضل تو پرواز .

مبر  نور  امید  از  قلب زارم ، 
مکن فرسوده  و خار و نزارم .

من و گلبازی و فصل بهاری ، 
به  تن  گیرم  لباس افتخاری .

دهم یک گل  اگر بربینوایی ، 
برم   بوی  بهشت  کبریایی .

گلی بر سر زنم از شادمانی ، 
تو بر بیچاره گانت مهربانی .

فقیران  را  نوازش  ده  خداوند ،
غنی گردد ز در گاه تو خورسند .

زعطر آگنده کن شام دماغم  ، 
زصهبای ادب  جام و ایاغم .

زدرگاهت دهی گر بار یابی ، 
ببیند   راه   جنت   فاریابی .

باعرض ادب و حرمت 
عزیز فاریابی .
ازشهر وانکوور کانادا