آرشیف

 
کی از مشکلات بازسازی و توسعه افغانستان، بوجود آمدن سیستم اقتصاد بازاری آزاد درین کشور بوده است، اقتصاد بازار آزاد بدون مطالعه کافی در افغانستان تحمیل شد. یک شرط اساسی در مورد بیشتر کمکهای جهانی به افغانستان به خصوص بانک جهانی و صندوق وجهی بین المللی و سایر بانکها و کشورهای قرض دهنده و کمک کننده به افغانستان این است که سیاست حمایتی دولت افغانستان از تولیدات این کشور به صفر برسد، در عین حال دروازه های اقتصاد اقتصاد افغانستان بر روی تولیداد خارجی باز باشد. این در واقع جزء شروط کمک های خارجی به افغانستان هست. اما هم اکنون مسائل داخلی را بررسی می کنیم، اقتصاد بازار آزاد با شرایط داخلی افغانستان سازگار نیست. گروهها و باندهای مافیایی در طی این چند سال شکل گرفتند که اینها با استفاده از روابط سیاسی گسترده خود در سطح کابینه افغانستان و در سطح دفتر ریاست جمهور قرار داد های بسیار زیادی را دور از چاروچوب بازار آزاد و رقابت و سیستم مزایده و مناقصه با استفاده از مسائل رفاقتی و واسطه بازی به دست می آورند که نمونه بارز آن خصوصی سازی فابریکات سیمان بغلان است که کنسرسیومی 40 میلیون دلاری را بنا بر روابط و رفاقتهای شخصی به دست آورند که حتی در مطبوعات آمریکا انعکاس نمود که خارج از روابط بازار آزاد این قرار به این کنسرسیوم و شرکت خصوصی واگذار گردید.
بنابر این این بازار آزاد زمینه بسیار مناسبی برای رشد باند های مافیایی و زد و بندهای پشت پرده با استفاده از نفوذ سیاسی به وجود آورده است و ثرونمندان را به ثروتمند تر کرده است و تعداد زیادی از مردم افغانستان را در فقر و بد بختی باقی گذاشته است که باعث افزایش سرسام آور قیمت ها شده است و دولت هم کوچکترین توجهی به رفاه اجتماعی و کاهش درد و رنج مردم افغانستان ندارد.