آرشیف

هموطن عزیز هر روز مشاهده میکنیم که جنجال وکشمکش دربین پارلمان وحکومت ازحد خودمیگذرد، مانند دو دشمن درمقابل هم قرار دارند برای آنها مهم نیست وطن درچه حالت قرار دارد، فقط بری شان این مهم است که چطور بتوانند چوکی های خود راحفظ کنند وپیسه بدست بیارن و بس.

 پارلمان یک قوه مقننه است که باید قانون را تصویب کند اما با تأسف ازگشایش مجلس نماینده گان تا اکنون ما شاهد کدام فعالیت ازطرف پارلمان نبوده ایم که به نفع مردم بوده باشد. در قوه اجرایه نیز چنین است که ازضعف و ناتوانی شان هر روز مردم غریب وبیچاره جان میدهند وخسارات رامتحمل میشوند حتی در پایتخت وضعیت چنین است اما باز هم حکومت سخن ازدست آورد میزند کدام دست آورد؟ همینکه مردم جان بدن وخانه وکاشانه شان ویران شود و یا اینکه اطفال شان از درس و تعلیم عقب بماند همین رامیگویند دست آورد!

هر روز افغانستان شاهد ترور، وحشت، و دهشت است، هر روز فاجعه جدید روخ میدهد که بدتر و بدتر از قبل است اما چه خبر ازحکومت وکسانیکه تکیه به چوکی دولت زدند. مگر آنها در افغانستان نیستند که شاهد این واقعات باشند. این وطن چهل سال است که به آتش میسوزد وملتش هردم قربانی میدهد اما کیست که این آتش راخاموش کند و مرحم برزخم بیماران نهد و این خاک سوخته راب ه چمن زار تبدیل کند و آن کدام وقت است. ای کاش میشد ای کاش میشد. خدایا این میهن غازیان واین میهن که بیش ازیک ملیون شهید داده است به کمک و واسطه جوانان غیور و دلیراین خته باستان آباد وسر بلند بگردان.