آرشیف

با وجودی اینکه علمای جید دنیا عمل انتحار را حرام دانسته و انجام دهندۀ آن را دوزخی قلمداد نموده اند پس چرا این عمل بنام اسلام انجام می گیرد. انگیزۀ اینگونه عملکردها را بجز از سیاسی بودن آن چه می توان تعبیر کرد.

در چند سال گذشته بعضی کشور ها بویژه افغانستان بد ترین رقم افزایش اینگونه حملات را داشته که نتیجه آن بزرگترین فجایع و المناک ترین درد ها را برای ساکنان کشور پدید آورده است.

ایجاد ترس و رعب، فرار مغز ها و سرمایه ها از کشور به کشور های منطقه ، کاهش دلگرمی برای آیندۀ درخشان کشور و کم شدن اعتماد مردم نسبت به ارگان های امنیتی و پولیس ملی را می توان از اساسی ترین اهداف این حملات وحشیانه برشمرد.

شواهد و قرائن نشان میدهد که هفته ها و ماه های بعدی اوضاع رو به وخامت گذاشته و دال بر افزایش اینگونه حملات بالای مردم ملکی برای انتقام گرفتن از منتقدین سیاست های پاکستان در افغانستان می باشد.

مایوس شدن افغانستان از سیاست های پاکستان که همواره برای کشور درد سر آفرین بوده و پیوسته نزدیک شدن روابط هند و افغانستان می تواند افغانستان را در آتش انتحاری بسوزاند. اگر افغانستان در سیاست های جدیدش که همانا روابط گسترده با هند بر مبنای یک ضرورت جدی تجدید نظر نکند فکر می کنم آهسته آهسته می تواند بدیل خوبی باشد و در درازمدت شاهد کاهش آتش انتحاری خواهیم بود.

تجربه در بیشتر از یک دهه نشان داده است که متاسفانه رئیس جمهور کشور با سلیقه های شخصی خودش و بدون مشوره ویا راهبرد مشخص تصمیم های شتابزده گرفته و باعث سردرگمی منافع ملی در سطح منطقه و جهان شده است که این همه سبب شده تا مردم افغانستان نتوانند تشخیص دهند که کدام کشور ها دوست آنان و کدام کشور ها دشمن آنان استند.

سید نظام طاهری
نویسنده و آگاه امور سیاسی