آرشیف

یا ران چه دلپذ یر بود ، داستان علم
بی چاره آن کسی ،که نداندزبان علم
 
نشکفته در جهان،گلی خوشتراز وفا
یا نکهتی، که هدیه دهـد بوستان علم
 
خواهی که درجهان وفا، معتبرشوی
سرمایه ای حیات بنه، دردوکان علم
 
جاهل خـریـدِ جنس هدایت، نمی کند
عاقل همیشه بــدرقه ای، کاروان علم
 
نقد حیات از کف جاهل ، هــدر رود
فر خنده بخت، آن  که بـپوید جهان علم
 
میدان خفت است،سراسرجهان جهل
شفـاف و نیلــگون بـود، آسـمـان علم
 
خواهی که هرکجانرودمرکب هوس
تیری رسا بدست بگیر از کمان علم
 
گر طالبِ هدایت و خواهان رحمتی
میکوش تا نصیب شوی ارمغان علم
 
ارباب معرفت چه خوش گفت عشقری
(باشد تمام روی زمین قدر دان علم)
 
  هرچند،گفت(عندلیب)این قصه مختصر
گویا روانبــود ، که گویــد نهان علم
 
 
 
سید محمد نبی عند لیب علوی مقیم ایران
تاریخ:5/2/1391
nabiandalib@yahoo.com