آرشیف

احمق(حمق) در لغت به معناي نادان ، کم عقل، ادم سفیه , ابله، ساده لوح،نادان ،بی خرد بی هوش وغیره … آمده است ، ودر عرف متداول احمق به شخصی خطاب میشود که بدون فکر حرف میزند ، و در حرف زدن خود هیچګونه ، تامل وتفکر ندارد وپروای انرا هم ندارد که کلام اش صحیح است یا اشتباه ؟ نقطه بارز احمق اینست که:بدون توجه بر علیه هرچیز بدون تامل واحترام گّپ میزند ویا هم علیه همه چیز مینویسد، شخص احمق دوست دارد سایر انسانها وعقاید مردم بخصوص عقاید دیگران را تمسخر ومورد تخت وتاز قرار دهد .
میکویند اگر احمق به همین شیویه زندگی خویش ادامه دهد از منصب حماقت خارج شده به منصب جاهل وانسان چهار پا ویا جاهل مرکب ، ارتقا منصب مینماید. اما احمق در اصطـلاح اسلامی وشرعی به شخصی خطاب میشود که : بیدین، غير متعهد و يا حد اقل بی تقوا باشد. اين عدم تعهد و بی بندوباری چه در همه مسائل زندگی یا در بعضی از آن که در همان مقدار هم احمق است. به این ترتیب در ادبیات دین مبین اسلام و با توجه به عمق مسأله کسیکه زندگی موجود دنیا را با روش ها و اختیار راههای نامشروع بر زندگی ابدی اخرت ترجیح می دهد، به عمل احمقانه پرداخته و چنین انتخاب انتخاب احمقانه و غلام راه شیطان وهوای نفس اماره بالسوء است که پيشمانی آن در قرآن کریم در سورهء االنباء چنین آمده است.
« إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَاباً قَرِیباً یوْمَ ینظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ یدَاهُ وَیقُولُ الْكَافِرُ یا لَیتَنِی كُنتُ تُرَاباً ‏» (40) (هرآینه‌ ما شما را از عذاب‌ نزدیكی‌ هشدار دادیم‌، روزی‌ كه‌ انسان آنچه‌ را دو دست ‌وی‌ پیش‌ فرستاده‌ بود» از خیر یا شر «بنگرد و كافر گوید: ای‌ كاش‌ من‌ خاك‌ بودم)   الهی ما را هدایت نیکي کن تا ازین حالت نجات و به آن مبتلا نه شويم. حالتيكه خساره و تاوان دنيا و آخرت دارد.

و من الله التوفیق .