آرشیف

  
از روزيکه قشون صليبى به رهبرى امريکاى جهانخوار افغانستان سربلند را عملاً اشغال نمودند، ظلم، فساد، حق تلفى و ديگر نابسامانى هاى اجتماعى آنقدر زياد گرديد که ثبات و امنيت منطقه را کاملاً از بين برده، و مردم بيچاره افغانستان را دامن گير مشکلات روز افزون نمودند.
از يک سو فقر و بيچارگى دامن گير افغانها بوده و از سوى ديگر رويه نهايت زشت عساکر اشغالگر ناتو مردم افغانستان را نهايت به تنگ آورده، امريکايى ها به همکارى عمال داخلى شان شبکه هاى استخباراتى شان را آنقدر وسعت داده که هيچ دفتر، مکتب، مدرسه و ديگر جاهاى گردهمايى مردمان از شر آنان در امان نبوده، دشمن به اساس راپورهاى بى اساس جاسوسان شان مردمان مصلح و خيرانديش را ياگرفتار، يا هم در نيمه هاى شب بالاى خانه هاى شان يورش برده و يا هم بمباردمان مى کنند.
امريکايى ها از زمان آغاز تجاوز شان در حق افغانهاى مظلوم و خدا پرست از هيچ نوع ظلم و وحشت دريغ نورزيده ، همواره منازل شان را در نيمه هاى شب بمباردمان و آنها را هدف گلوله قرار دادند که بعداً مسئله را به گفتن يک لفظ معذرت (sorry) حل مى نمودند، تا اينکه لويه جرگه عنعنوى داير شده و درين جرگه بشمول موضوعات ديگرى روى مسئله بمباردمان ناتو بالاى منازل هم بحث صورت گرفت، اکثريت اعضاى جرگه علاقه مند اين فيصله بودند که ديگر ناتو نمى تواند بالاى منازل مردمى بمباردمان نمايد.
هفته يى از لويه جرگه نگذشته بود که ناتو مرتکب چنين عمل گرديد، بعد از آن چندين بار ديگر چنين عمل از آنها تکرار گرديده که اين خود نمايانگر اهميت ندادن به فيصله هاى لويه جرگه مى باشد.
هميشه حينيکه ناتو مرتکب چنين جنايات شده صرف لفظ معذرت را استعمال و حامد کرزى براى بازمانده گان شان اعلان همکارى نقدى نموده ، اين عمل ناتو و کرزى را يک عادت گشته و موضوع را آنقدر مورد اعتناى شان قرار نمى دهند.
طيارات جنگى ناتو بتاريخ دوم قوس سال جارى در کندهار ولسوالى ژړۍ منطقه سياه جوى بالاى منازل مردمى بمباردمان نموده که در نتيجه اين بمباردمان ٩ تن از اعضاى يک خانواده را که تعداد از اطفال نيز در آن شامل بودند به شهادت رسانيدند، در آنزمان مقامات دولتى اينقدر واضح نمودند که اين عمل به طور قصدى صورت نگرفته است ، و روز گذشته به اساس فرمان نمبر ٧٤٧٣ حامد کرزى رئيس جمهور افغانستان يک باب منزل در شهرک عينومينه کندهار برايش داده شد.
مردم قهرمان و خدا پرست افغانستان هيچ گاهى هم چنين کمک هاى عمال دشمن را کدام ارجى نمى دهند، البته براى آنان خونهاى ريخته شده افغانهاى مظلوم توسط جنايتکاران و ظالمان اشغالگران اهميت بسزاى دارد، و گاهى هم چنين کمک ها نمى تواند که دردهاى مردم رنجيده اين ملت را دوا کند.
آرى!
دشمن بايد بداند که ريختن خون افغانها مسئله عادى نبوده و نه در بدل به کمک هاى دنيوى جبران مى گردد، به اين حقيقت بايد هرکسى پى ببرد که از هر قطره خون شهيدان سيلاب هاى توفنده و بى مثال ساخته شده، زمين آب درياها را هضم کـــرده مى تواند ليکن يک قطره خون شهيدان و مظلومان را هضــم کرده نمى تواند.