آرشیف

2014-11-17

عزیزه عنایت

آفتـــاب آرزو
 

 
در صف صا حبدلان بر علم و فن پیــچیــده ام
 رشته ی ناب حیـــا بـــر خویشتن پیــچیــــده ام
 
خویشرا پـــــروانه علم و ادب  انگــــا شتـــــن
 هر کـــجا در گــــرد شمع انجــــن پیــچیــده ام
 
من بیــاد  قــو م و ملکــم  همچنــــان تا رحریر
 سو ختم , در آتــش  عشــق وطــن پیچیــــده ام
 
در تفر جگاه الفـــت هــر کجـــا ای دوستــــا ن
 چون نسیـــم صبحگا هی در چمـــن پیچیــده ام
 
آب گـــردد, زمــهــریـــــر  از آ فـتـــا ب آرزو
 بـــر قبــای آرزو ها خــو یشـــتن پیـــچیـــده ام
 
از کشـــا کش ها ی د نیـــا نیستم فارغ  د مـــی
 در حـــر یم زنـــد گی با مــــا و مـــن پیچیده ام
 
مــد ت شــد ای (عزیزه ) در دیـــار غـر بـتـــم
 رشته های همــد لــی بر ملـک تـــن پیچیـــده ام