آرشیف

2014-12-30

سید مسعود نشیط

آرزو

‎بیا تاهمدل وهمسنگر وهم آشنا باشیم
‎به گوش هم نوای عشق وآهنگ دعا باشیم

‎به حال خویش نگاهی وبه دست فعل تدبیری
‎به کــــام زنده گی قول وحدیثِ مجتبی باشیم

 

‎در این وحشت سرا هردم زکابوسِ تنم لرزید
‎انیــس و همصدا وطاقتِِ هر بــینوا باشــیم

 

‎به حکم و وعده ی معشوق ومیـــثاق نخست
‎در این طوفان نصیر کشتی موجِ بلا باشیم

 

‎مجـــــــــال عمر کی دارد توان بارِ سنگینت
‎  که خاک از  آرزو  پُر شد بیا رنگ حنا باشیم 

‎از این دریــا به ساحل پا کشیدن شرط نیست

‎   به روحِ خسته ای امید به بیماری دوا باشیم 

‎جهان را هســـــت از اول گروگان عدم کردند

‎تـــراب پاینده کی ماند بیا آب بـــــــــقا باشیم

‎ســــرِ عیش ونشان پای در این محفل کجا ماند
‎به عمــــرِ بی اجل اندیش به امید لـــــقا باشیم

 

‎زســـــر معمور سازیم کلبه ای ویرانه ی دل را  
‎   به دولت خانهِ کوران به یک چشم پادشاه باشیم

 

‎(نه مزد سجده  و دست دعـــــــا   باشد (نشیط
‎گر از لطف خدا آن جا قرین مصطفی(ص) باشیم