آرشیف

 
وطن زیاد تـــو هردم دلم نهــان گیرید
                            زجور اهـــر یمن و ظلم نا کـــسان گیرید
بگرید از غــم گلگون کفــن شهــیـدانت
                            ازآن بریده سرء خاک وخون کشان گیرید
که داشت جامهء گلگون زخون خویش بتـــن
                             به لحظه ء که تپید, دل چه بی گمان گیرید
تنی به خاک خفتهءاوعالمی پریشان کرد
                             به آرزوی بد ل بــرده اش زمان  گیــریـد
زداغ مرگ به جان پروریده  فرزنـــدش
                             نگر که مادری چون ابــر آسمـان گیــرید
زنوش کردن خون  سیر نشد خون آشام
                             زدست ظلم و ستم پیر و هم جوان گیـرید
کجاست داور حق تا بپرسد احو الـــی
                            دمی که جای سرشک خون, مادران گیرید
نشد که باز بیاید فضای صلح و صفـــا
                             که جای اهل وطن دشمنان شـــان گیــرید
                    (عزیزه) گریه کند دل  زرنج  اهل وطن
                    برای تــودهء بی نان و آستـــان گیـــــرید
    
20/10/2008