آرشیف

ما چرا سیاست را یاد نه می‌گیریم و عاطفه‌های را بیش‌تر از راستی‌نگری‌ها ارزش کاذب می‌دهیم؟ دعوت یک عضو کانگرس آمریکا از یک شخص، معنای سیاست دولت آن کشور و کانگرس یا حتا گروه پارلمانی آن نیست. آمریکا که همه‌ی اینان را به اشتراک خود شان در گودال تاریخ انداخت، ایشان را استهزا دارد و ما چک‌چکی‌ها، رسانه‌ها را از هیاهوی نادانی لب‌ریز کرده ایم. همین ملتی که خودش را مجاهد می‌گفت و خارجی ستیز بود، حالا به پاهای خود، دنبال خارجی ها دویده روان است. چی شد جهاد تان!؟ که به آن افتخار می‌کردید؟

از دویدن دنبال آمریکا، برای بازگرداندن هویت خراسانی بجنگیم. حتا همین پشتون سیاسی که کنون دشمن ماست، به نوعی خراسانی است. چرا به محور شناسه‌ی تان متحد نه شده و جزایر تشکیلات را اساس قرار داده اید و هر کدام به راه جدا روانید؟ سه سال پیش بود که امرالله صالح را ما تشویق کردیم تا خودش را سرپرست ریاست جمهوری اعلام کند. او سیاست را نه می‌دانست و‌ کنون هم نه می‌داند. پذیرش ملل سروران شان را صداقت تعیین می‌کند که آقای صالح و ماننده‌های اپ آن را نه دارند و هی در خدمت اوغان‌توب اند. ملت را نادیده نه گیرید و به انحصار فکر نه کنید، چون ما برای برابری افقی و عمودی تقسیم قدرت و ثروت می‌اندیشیم. نه می‌شود، که ما از یک استبداد رهایی یابیم و زیر چتر استبداد خودی‌ها برویم.

ما در هر جا با هر کسی موازی و مساوی پیش می‌رويم. اگر راست بپرسی، نه دانستم آن غیرت و مردانه‌گی که بسیاری ما پیوسته از خود تعریفش می‌کنیم در کجاست؟ پیش‌روی چشمان ما، ظلم طالبانی و تروریستی اوغانی روان است و ما چک‌چکی‌های فضای مجازی شده‌ایم. که امرالله را یک شهروند آمریکایی دعوت کرده. نفرین بر مردی که نام ما مرد است و چشم به ترحم دگران داریم. اگر تاریخ را می‌سازید، پس افتخارات کهن شمالی بزرگ و فرزندان خراسان زمین و امیرحبیب‌الله کلکانی و بزرگان ما را فراموش نه کنید. استادربانی، احمدشاه مسعود آنان را الگوی شان می‌دانستند. جبهه‌ی آزادی تحت رهبری دکتر یاسین ضیا و نیروهای مقاومت تحت رهبری احمد مسعود، آقای کیوان و دگران را حمایت کنیم. این است اندیشه و دغدغه‌ی ما برای زبان، هویت، تبار و شناسه‌ی ما.