آرشیف

اکراه جبر و تحمیل که ماهیت عقیده همانا صدق قلب بسوی جمال و اخلاق پسندیده می باشد٬ که محصول اکراه نیست. زیرا در سیر ایمان٬ در بستر حکمت و استدلال٬ جبر و اکراه که از عالم حیوانی انسانی پدیدار می شود٬ برای اثبات حق (الاالله)٬ بایستی نفی شده باشد(لااله).

پس خلق نیکو از قرب حق٬ که سنگ از محبت موم می گردد٬ در روابط انسانی در بین افراد جامعه پدیدار می شود. که دهشت و وحشت یا ظواهر چون جهاد اسلامی سازمان دهی شده٬ نه از ماهیت دین و باور است و نه برای انسانیت٬ که جامعه دین زده افغانستان٬ در دهه های اخیر قربانی این معضله می باشد.

پاسداری از ارزش های دینی و فرهنگی٬ رسالت هر عضو از جامعه٬ در جامعه شناسی تعریف می شود. که سازمان های دولتی چون وزارت فرهنگ٬ حج و اوقاف٬ تکلیف دایمی بالای دولت٬ برای خدمت ملت یا امت در جوامع سیاسی مسلمانان تبیین شده است.

در نتیجه اکراه و افغانستان:

از آنجاییکه در هیچ حدیث معتبر٬ اولی الامر بالای مسلمانان در ادوار تاریخی و مکانی معرفی نشده است٬ که اولی الامر توسط منابع معتبر اسلامی تفسیر شده٬ که در قوانین اساسی چون وظایف و مسوولیت های فرد اول تصویب شود – اما در افغانستان پسا ۱۹۹۲همه احزاب و جریانات سیاسی٬ مدعی اولی الامر بودند و هستند٬ که در نتیجه قدرت به کسی یا کسانی واگذار می شود٬ که اکراه یا جبر یا دهشت و وحشت بیشتر دارد٬ که برای مردم جز مهاجرت و تبعید گزینه باقی نمی گذارند٬ زیرا تا اکنون گروهی با رهبری عقلانیت سیاسی٬ برای مبارزه به هدف حاکمیت قانون یا ثبات سیاسی و حقوقی وارد صحنه نشدند و همه برای منافع خصوصی خودشان در بازی اند.

محمدآصف فقیری