آرشیف

امروزه قدرت های جهانی چون: آمریکا٬ اتحادیه اورپا٬ چین و روسیه برخلاف پسا ۱۹۹۲ که قدرت جهانی تک قطبی آمریکا بود٬ است. اما تجویز بر تشخیص اینکه چطور کشورهای جهان سومی مانند افغانستان از گزند امپریالیست های غربی و شرقی در امان بماند٬ راه جز حاکمیت ملی از مسیر ملت سازی نیست. زیرا حقوق بین المللی عینیت یافته حقوق داخلی می باشد. یعنی سرکشی های قدرت جهانی مثلاً آمریکا در بازی های بین المللی٬ توسط مجلس نمایندگان مردم آمریکا مهار شده است.

لیبرالیسم افغانی که ضرورت ملت سازی در کشور ماست٬ از فلسفی شدن متون دینی و سیر معرفتی پدیده ها٬ دست یافتنی و سازنده می شود. که نباید الگوهای رایج حکومتداری را٬ نیز فراموش کرد٬ که چون نظام های: ریاستی٬ پارلمانی٬ و نیمه ریاستی و نیمه پارلمانی مطلوب تجربه شده اند.

لیبرالیسم را در مقابل امپرالیست های متجاوز چون قانون اساسی گرایی٬ نیز می توان تعریف کرد. و رسیدن افکار عمومی به فضلیتی که خصایص شان٬ قانون اساسی باشد٬ طلوع سعادت همانا حاکمیت قانون در واقع بیدون غروب برای چندین نسل ثبات سیاسی می گردد.

آنچه عدم یا فقدان لیبرالیسم می گردد٬ در نخست تهاجم امپریالیستی نیست. جهل موجود جامعه سیاسی یا فقدان عقلانیت سیاسی می باشد٬ که بستری برای تهاجم قدرت های جهانی می شود.

محمدآصف فقیری