آرشیف

بهار بگذشت سنگان نو بهار است

عروسی دان که پرنقش ونگار است

فضای دلکشش باشد معطر

که در دامان او لاله هزار است

نوایی بلبلش درباغ و بوستان

خرامان کبک او درکوهسار است

فواره می‌کند آبش بهر سو

از آن بالا بلند قد چنار است

جهانی تاجهانی سبزه وگل

توپنداری که فرش زرنگار است

همه اهلش بود شاداب وخندان

همی گویند که فصل کارو بار است

دوچشم افتاد با دیدار دهقان

بریخت اشکم که دیدم عذر دار است

چنان شاداب وخرم شد در آن وقت

نگفت برمن که قلبم داغدار است

شدم مدیون استقبال دهقان

که دیدم بهر مهمان جان سپار است

به گرداگرد خود گویم چی دیدم

چوپروانه به گردی شمع قطار است

خداوندا بده توفیق شکران

که این رشته به نیکی برقرار است

جمعه ۵ اسد ۱۴۰۳ ح ش

عاشقان .

محمدخان دهقان هم صنفی ام .