آرشیف

پسا تحولات ۲۰۲۱ در افغانستان٬ جهان و الخصوص کشورهای منطقه در واقع٬ وارد تهدید های امنیتی از افغانستان شدند. از آنجاییکه محدودیت آزادی بیان در حاکمیت دوباره طالبان قابل محسوس و ملموس می باشد٬ که جز تمسک کردن به اطلاعات استخباراتی کشورها٬ مبتنی بر حضور تروریست های بین المللی در افغانستان راهی دیگر نداریم. البته اثبات اطلاعات در چندین عملیات تروریستی نیز قابل هضم می باشد. ولی طالبان ابراز کشورهای منطقه و جهانی را٬ در حیطه افغانستان هراسی٬ مداخله در امور داخلی می داند.

که امنیت جهانی و مشارکت کشورهای ملل٬ چون آفتاب در مولفه های حقوق بین الملل آفتابی می باشد – و گرمی این آفتاب عقلانیت٬ به گرمی گیرنده داخلی یعنی قلب نظام٬ همانا نمایندگان مردم با رای مردم ضرورت دارد. که مجریان را٬ مبتنی بر حضور تروریستان بین المللی پاسخگو کند٬ که نیست. این نیستی در برابر ثبات سیاسی نیز دانسته می شود. و ثبات سیاسی عبارت از:‌ بستر و حیات توسعه در همه ابعاد می باشد٬ که ثبات سیاسی از اقتدار بازدارنده یا قدرت لامنتهی همانا مردم ریشه می گیرد.

مطلب فوق گرفته شده از اثر محمدآصف فقیری

تحت عنوان: روان درمانی تا بلوغ سیاسی