آرشیف

هستی انسان عبارت از ماهیت انسانی یا جوهر عقل و عقلانیت پدیداری هستی در اجتماع٬ که در مقابلی پوچ گرایی یا عقب ماندگی قرار می گیرد. عقب ماندگی جامعه مصداق عقب ماندگی ذهنی اعضاء جامعه می باشد٬ که از مدرنیته بدور هستند.

که بیدون شک قرون وسطای غرب و جامعه اکنون افغانستان متوقف یا در تنازل عقب ماندگی در برابر زمان حال یا مدرنیته قرار گرفته است.

ذات دین:

هر پدیده ذهنی و فزیکی از منشاء یا ذات که ریشه گرفته٬ خود فعال پدید شده است. و پدیداری در واقعیت می کند و دین یا روش یا سلوک خود هدف نیست. یعنی دین ذات نیست وسیله ای به هدف می باشد.

پس هدف ذات اقدس و ذات انسان٬ یعنی دین روش و سلوک همانا اخلاق پسندیده که هستی در این مسیر٬ وصل خودش همانا من هستم و از ذات خودش به ذات لامنتهی اقدس الهی وصل می شود. و این وصلت بندگی یا آزادی هستی در عالم حقیقت در پرواز انرژی می شود. در مقابله با پوچ شدن از هستی روحی و عقلی انسانی٬ در روش و سلوک که فاقد هدف یا ذات کسی فعال است. جریان و نتیجه همانا نهیلیست یا پوچ گرایی می گردد.

یعنی جامعه دین زده اعضاء جامعه را٬ به اراده و میل خودشان٬ از خودشان بسوی پوچ گرایی جهت می دهد. و عقب ماندگی را محصول می شود.

که نیستی در هستی حق٬ همانا هستی خود انسان یا عمق انسان هستی حق٬ در عرفان با این سیر پوچ گرایی٬ نیز فرق ماهوی دارد. در نتیجه: جهاد اسلامی و اخوان المسلمین٬ از این پوچ گرایی ذهنی مسلمین تقویت می گردد. و خلافت در مقابل دموکراسی نیز محصول جامعه دین زده می باشد. و دموکراسی را٬ روح و جانش رسیدن اعضاء جامعه به منی٬ من هستم می باشد. که جان کلام از هستی من هستم عبارت از تفکر و پژوهش استکه پوچ گرایی و تاریکی درون انسانی را٬ به روشنی انرژی مبدل می کند.

گفتار اول – آیا شکل ارزش خود ارزش است؟

قرآن و عقل میتافزیک انسان٬ وحدت دارد. پس این معجز انرژی باطنی است نه وسیله برای کسانی در فزیک و جامعه٬ که آنان را صاحب دین قبول کنیم. یعنی هرکس به قدر و توانایی خودش برمیدارد. اگر به میل و اراده کسی نباشد که بردارد٬ صاحب این معجز٬ الله و وسیله این معجز از جنس خود انسان ها٬ حضرت محمد ^(ص) اردو و پلیس و تشکیلات اسنتخباراتی موسس نکرده اند که کسی را٬ به جبر و توصل به زور به سوی این معدن لایزالی بکشاند.

پس قدرت و قادریت حق در قلوب بسوی جذب ذات اش و مستغرق در قرآن شدن را٬ انرژی و کشش می باشد که حب یا عشق می دانیم. در نتیجه اشکال ارزش دینی در اجتماع٬ از ذات و جنس دین نیست که در مقدم خود دین ذات نیست. یعنی مجموعه اشکال ارزشی پدیداری٬ درون پوچ اعضاء است نه ارزش و نه سعادت٬ که باید با انرژی من هستم٬ همان تفکر و تحقیق در منع پوچ گرایی قیام کرد.

قرآن مقدس است یا دین؟

آنچه در جامعه یا فزیک چون دین پدیدار شده مقدس نیست. در صورتیکه امام اعظم ابو حنیفه دوباره نیز تولد شود و در زمان ما بیاید٬ نه خودش و نه فقه مقدس و معصوم است. بلکه فقه سهولت از متون مقدس یعنی قرآن و حدیث برای خدمت به امت تبیین شده – در صورتیکه خود متن مقدس٬ قبول کردنش اختیاری است نه اجباری٬ پس فقه اصلاً و اساساً نمی توانه اجباری بالای مردم تحمیل شود.

و قرآن کلام الله و الله خالق زمان٬ پس قرآن مفسر زمان٬ آیا پیام و کلام الله٬ نیز وابسته به حروف انسانی می باشد؟ که انسان چون: الف ب ت ث ج … یا A B C همانا سمبول برای ارتباط خلق کرده است.

اگر معنا و پیام الله به انسان در سمبول های٬ خود انسانی چون الف ب ت ث ج … از لوح محفوظ به انسان کامل حضرت محمد(^ص) آمده٬ پس دست اول آن٬ یعنی از جبرییل آیه در فزیک در کدام موزیم دنیا می باشد؟

یعنی آنچه در پوست حیوانات و برگ درختان به مثابه متون اولیه قرآن٬ در حروف و سمبول های الف ب ت … هست ثانوی است. مقدم از هستی انسان کامل و آن هستی نور عقل و نار عشق٬ که ماقبل نزول وحی یعنی قبل سن ۴۰ سالگی٬ سینه مبارک این انسان کامل به منظور صیقل٬ شرح نیز شده بود و معصوم بود.

از همینجاست که خداوند یکی را٬ خاتم برگزید و الگوی سایرین کرد. و طبق آیه ۵۹ سوره نساء اولی الامر در زمان ها و مکان های مختلف برای بشریت نام گرفته کسی را٬ معرفی نکرد. و انتخاب اولی الامر مسوولیت مردم هر جامعه می باشد. در صورتیکه اعضاء جامعه دین زده باشند در این حالت اسلام سیاسی برای منافع عده ای٬ مسبب نقض حقوق اکثریت می گردد.

محمدآصف فقیری