آرشیف

 مقدمه: حدود هفتاد وشش سال از تا سیس حکومت اسرائیلی در فلسطین میگذرد. «داوید بن گوریون» حکومت نوپای اسرائیل را در تاریخ چهاردهم می ۱۹۴۸ پایه‌گذاری و آن را پناهگاهی امن برای یهودیانی اعلام کرد اما  فلسطینی‌ها روز تاسیس اسرائیل را به عنوان روز نکبت یا روز فاجعه یاد می‌کنند؛ روزی که به خلع ید آن‌ها از این سرزمین‌ها منجر شد و رویای فلسطینی‌ها برای تشکیل یک کشور را تا کنون ناکام گذاشته است وتا هنوز به همان امید زندگی میکنند غربی ها برای اسرائیل حکومت وسر زمین وجغرافیا ساختند اما مسلمانان با دفاع عاطفی وبی برنامه وامید کسب ثواب به پناه دادن مهاجرین فلسطینی بنام احساس همدردی اسلامی وکسب ثواب اکتفا کردند واین روند همچنان ادامه دارد. تا امروز چهار شنبه 8 می 2024 جهان شاهد وناظر جنگ های خونین ، مهاجرت های غمباروویرانی های وحشتبار در این سر زمین است. درگیری اخیر بین اسرائیل و غزه، که با نام طوفان اقصی شدت گرفت  تازه‌ترین نزاع در هفت دهه اخیر بین اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها است. رویدادی که توجه قدرت‌های خارجی را به خود جلب کرده و خاورمیانه را در بحر وبربی‌ثبات کرده است.

هفت دهه بازی کشتار، اسارت وآزادی:حساب اسرائیل سر جایش اما آنچه برای من شگفت انگیز وگاهی هم مسخره است جریان تقابل دوامدار فلاخن فلسطینی ها با تانک ها وطیاره های جنگی اسرائیل وهم زندانی شدن وشکنجه هولناک وبی امان فلسطینی هاست که در نهایت با یک بازی سیاسی از سلول های زندان های اسرائیل بیرون کشیده میشوند ودر میدان فرقه ها وپادگانهای نظامی اسرائیل بنام آزادی رها میشوند آزاد که هر لحظه ممکن است دستگیر شود وبه همان سلول اول انداخته شود.

مسلمانان در کشور های دوروعقب مانده مانند أفغانستان وپاکستان ویمن  بیرون کشیدن جنگجویان فلسطینی را از سلول ها جشن میگیرند ، پیروزی وآزادی تلقی میکنند چون فکر میکنند هزاران زن ومرد وطفل فلسطینی که در إزاء آزادی یک ویا ده اسرائیلی آزاد شده بخانه ووطن شان بر میگردند اما نمیدانند که فلسطینی ها نه خانه ای دارند ونه هم وطن وسر زمین چون وجب وجب ساحه زندگی فلسطینی ها در کنترول نظا میان اسرائیل است وهر لحظه که خواسته باشند فلسطینی را دوباره از میدان وسیعتر به سلول های تنگ زندان باز میگردانند. مثلا با وقفه چند روزه در جنگ حدود هزار فلسطینی توسط  حماس در مقابل پنجا  یا شصت  اسرائیلی آزاد شد اما بلا فاصله نظامیان اسرائیل  صد ها مرد وزن فلسطینی را از غزه وکرانه باختری گرفتند وزندانی ساختند ودوباره زندانهای اسرائیل پر شد گو اینکه این موافقت نامه آزادی زندانی های فلسطینی یک بازی مسخره است چون سی وچهار هزار انسان که اکثریت شان  أطفال وزنان اند به شهادت رسیده اند وشهر ها با تمام زیر ساختها ویران شده واین وحشت همچنان با شدت تمام ادامه دارد اما عدۀ با رهائی چند تن محدود که چند باز زندانی شدند وآزاد شدند دل خوش میکنند  این در حال است که ادامه آزادی شان هیچنوع ضمانتی ندارد چون فلسطینی ها مانند اتباع درجه دو وسه اسرائیل محاصره وزندانی اند هر لحظه اسرائیل بخواهد آنهارا دستگیر وبه زندان می اندازد.

سریال وحشت : این خشونت تازه نیست  یک سریال دنباله دار است که بیش از هفتاد سال ازگردش وچالش  آن میگذرد در نخستین روز های تا سیس کشوری بنام اسرائیل بین عربها واسرائیلی  جنگی در گرفت که نزدیک به ۷۰۰ هزار فلسطینی، یعنی نیمی از جمعیت عرب‌هایی که در آن زمان تحت قیمومیت بریتانیا زندگی می‌کردند، مجبور به فرار شدند یا از خانه‌های خود بیرون رانده شدند و به اردن، لبنان و سوریه و همچنین غزه، کرانه باختری و بیت‌المقدس شرقی رهسپار شدند. اسرائیل فلسطینی هارا جامعه عربتبار اسرائیل می پندارد نه قوم وملت آزاد با داشتن سر زمین وجغرافیا.

مرور بر بخش های سریال جنگ های خونین أعراب و اسرائیل :

• اسرائیل در سال ۱۹۶۷، یک حمله پیشگیرانه علیه مصر و سوریه انجام داد و «جنگ شش روزه» را آغاز کرد. اسرائیل از آن زمان کرانه باختری، بیت‌المقدس شرقی (که از اردن تصرف کرده) و بلندی‌های جولان سوریه را اشغال کرده است.
• در سال ۱۹۷۳ به مواضع اسرائیل در امتداد کانال سوئز و بلندی‌های جولان حمله کردند و جنگ یوم کیپور را آغاز کردند. اسرائیل در نهایت موفق شد ارتش‌ هر دو کشور را پس از سه هفته به عقب براند.
• در سال ۱۹۸۲ اسرائیل به لبنان حمله کرد و هزاران مبارز فلسطینی تحت رهبری یاسر عرفات پس از ۱۰ هفته تحمل محاصره، در نهایت از طریق دریا تخلیه شدند.
• انتفاضه ها یا قیامهای خونین: علاوه بر این جنگ‌ها، دو انتفاضه یا قیام فلسطینی؛ یکی بین سال‌های ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۳ و دیگری در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ نیز رخ داد. انتفاضه دوم با موجی از بمب‌گذاری‌های انتحاری حماس علیه اسرائیلی‌ها همراه بود
• در سال ۲۰۰۶، زمانی که حزب‌الله دو سرباز اسرائیلی را اسیر کردند، دوباره در لبنان جنگ شد و اسرائیل نیز به تلافی پرداخت.
• در سال ۲۰۰۵ اسرائیل از غزه که در سال ۱۹۶۷ از مصر تصرف کرده بود، بیرون آمد. اما غزه در سال‌های ۲۰۰۶، ۲۰۰۸، ۲۰۱۲، ۲۰۱۴ و ۲۰۲۱ شاهد شعله‌ور شدن درگیری‌هایی بود که شامل حملات هوایی اسرائیل و شلیک راکت‌های فلسطینی ها بود وتا حال ادامه دارد.

هرکس به کاری خوش است ومجنون بجنون.

هرچند رهبران حماس وحا میان بیرون مرزی شان بر راه حل فشار نظامی تا کید میکنند وگاهی به تبادله زندا نیان می پردازند وبا این معامله خوشحال اند اما واقعیت این است که این بازی خونین توهین به اسلام وفلسطینیان است.چون هیچ وقت هیچ فلسطینی با ضمانت آزادی وادامه حیات از زندان های اسرائیل بیرون نشده اند.مسئله دیگر دوستی با امریکا ودشمنی با اسرائیل است که یک پارادوکس مسخره آمیز به نظر میرسد.کشور های عربی واسلامی با امریکا دوست وهم کاسه اند اما اسرائیل را برسمیت نمیشناسند که اوج افتضاح وتمسخر است امرز بخاطر دفاع از اسرائیل امریکا می جنگد وبه دنیابت از اسرائیل در مذاکرات صلح نشسته است اما رهبران کشور های عربی واسلامی با امریکا رابطه حسنه دارند ولی اسرائیل را برسمیت نمیشناسند. این تنها ایران است ک هبا امریکا واسرائیل هردو قطع رابطه کرده است.

فلسطینی ها در جغرافیائی کرانه غربی وغزه دو حکومت ساخته اند ونیمی با اسرائیل کار میکنند ونیمی طرفدار حذف اسرائیل از کره زمین اند که این هم جای سوال است.. گفته می‌شود در عرض دو سال جنگ داخلی در فلسطین که حدود ۷۰۰ هزار فلسطینی از خانه‌های خود رانده شدند و حدود ۴۰۰ تا ۶۰۰ روستا تخریب شدند. محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، و بنیامین نتانیاهو،‌ نخست وزیر اسرائیل در سال‌های گذشته مذاکراتی برای دستیابی به صلح آغاز کردند. با این حال این مذاکرات هنوز به نتیجه قطعی نرسیده است.برخی گروه‌های شبه‌نظامی از حمله حزب‌الله لبنان، فتح و حماس و همینطور صهیونیست‌های افراطی از جمله مخالفان صلح میان فلسطین و اسرائیل هستند. مخالفت و  سنگ‌اندازی این گروه‌ها مذاکرات صلح را با دشواری همراه کرده است تا وقتیکه کشور های عربی همسایه اسرائیل مشکل را حل نکنند ویا فتح وحماس متحد ویک پارچه نشوند دلسوزی مردم کشور های دور بیهوده است.

اسرائیل این مسئله را نمی پذیرد که فلسطینی هارا از سر زمین شان بیرون رانده بلکه میگوید یک روز پس ازاعلام موجودیتش  مبنی بر تشکیل حکومت، توسط پنج کشور عربی مورد حمله قرار گرفته است. درست است که پیمان‌های آتش‌بسی که در سال ۱۹۴۹ منعقد شد موجب شد تا این جنگ متوقف شود، اما هیچ گاه به یک صلح رسمی که برای فلسطینی سر زمین بسازد  ختم نشد.آن دسته از فلسطینی‌هایی که علیرغم وقوع آن جنگ همچنان در این مناطق باقی ماندند، امروزه جامعه عرب اسرائیل اند و نزدیک به ۲۰ درصد از جمعیت اسرائیل را تشکیل می‌دهند.

موارد اختلاف بین فلسطینی ها واسرائیل:

• راه حل دو کشوری.
• مساله شهرک‌سازی‌های اسرائیل،
• وضعیت بیت‌المقدس
• بازگشت پناهجویان در زمره اصلی‌ترین موضوعات مورد مناقشه بین طرفین هستند.

راه حل دو کشوری» یا همان استقرار توامان دو کشور جداگانه اسرائیل و فلسطین که به معنی به رسمییت شناختن کشور فلسطین برای فلسطینیان کرانه باختری و نوار غزه خواهد بود راه حل منطقی وانسانی است  باید گفت که حماس این راه حل را به کلی مردود می‌داند و عزم نابودی اسرائیل را دارد که احتمالا خیلی دیر متوجه خواهد شد که راه حل تشکیل دو کشور وزندگی مسالمت آمیز در کنار هم بهتر از جنگ هفتاد ساله وبی نتیجه بوده است..

ضرورت تغییر دیدگاه ( یوم النکبة)

روز نکبت مصادف با ۲۵ اردیبهشت ۱۳۲۷ شمسی (۱۵ مه ۱۹۴۸ میلادی) نامی است که فلسطینی‌ها و حامیان آنان برای اشاره به سالگرد اخراج و آوارگی ده‌ها هزار فلسطینی از دسامبر ۱۹۴۷ تا ژانویه ۱۹۴۹ در جریان جنگ داخلی در فلسطین بکار می‌برند.روز نکبت همچنین یک روز پس از سالروز اعلام استقلال اسرائیل از سوی داوید بن گوریون، موسس و اولین نخست وزیر کشور اسرائیل در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۳۲۷ شمسی (۱۴ مه سال ۱۹۴۸میلادی) است. در این روز منشور استقلال اسرائیل همزمان با پایان قیمومیت بریتانیا بر فلسطین به امضای مجمع موقت ملی اسرائیل رسید. حال زمان آن است تا اعراب وفلسطینی ها با القاب وعناوین ادبی دلخوش نکنند و به دنبال اعتراف به وجود اسرائیل تحت حمایت امریکا باشند واز فلسطینی ها من حیث ابزار جنگ در میدان بازی خونین استفاده نکنند.