آرشیف

آیندۀ افغانستان در گرم وسرد سیاست.

افغانستان در تنور گرم وسرد سیاست ، سیاست  مداران سیاست زده  وخونگرم  داخلی وهمسایگان  دلگرم به پیروزی طالبان  وخروج پر شتاب وبی بر نامه آمریکا در مسیر نا مشخص وخا کستری قرار گرفت.همه چیز نا مشخص است نه از سیاست خبری است ونه از آدرس مشخص مدیریت ،نه اقتصاد ونه از ساختار ها ونهاد های دولتی همه چیز در هم ریخته ولی  باز هم بسیاریها  بخاطر دور شدن سایه جغد شوم  حکومت غنی  که معجون از بی دینی ، دروغ، چور واختلاس ورشوت وبد اخلاقی  ابود سجده شکر بجا آورده وبه امنیت نسبی امارت طالبان راضی اند.اما این وضعیت یا امنیت  ساکت وراکد تا چه وقت وتا کجا ادامه خواهد یافت.؟

گرمی وسردی در سیاست، دروغ وخوشباوری نتیجه مشخص ومطبوع ندارد،سیاستمداران که طالبان را عامل جنگ وکشتار وبد بختی میدانستند در هرلحظه ممکن پا برنردبان هوا پیما میگإا شتند تا یکبار نماینده های طالبان را از نزدیک ببیند، با آنکه هیچ طرح وبر نامه واجندائی نداشتند فقط با دیدن چهره طالبان سر مست سیاست بودند وخوش وخندان به کابل بر میگشتند با همین دلخوشی منتظر بودند تا حامد کرزی با گوشه چشم اشاره کند که رفتن به مجلس صلح یک دین ملی است ودیگران هم میگفتند از کرزی یک اشاره واز ما سر دویدن/این رفت وآمد ها ونشست های بی نتیجه بار بار در ایران وروسیه وچین تکرار شد واما همه از نشست تر کیه میترسیدند چون آن نشست مفت و استخباراتی نبود  .

کشور های همسایه افغانستان تنها نشست های استخباراتی دائر میکردند تا اوضاع افغانستان را از زبان سیاستمداران که نمی فهمیدند چه میگویند بفهمند وهم طالبان را حیثیت ومشروعیت ملی وبین المللی میدادند با این روش مورال طالبان را بلند ببرند  ولوحه شکست قطعی را پیش روی نیرو های امنیتی افغانستان  وسیاسیون شل زده ودل شکسته  بگذارند  .همسیاه ها خصوصا ایران وروسیه  سیاست مداران افغانستان ونماینده های حکومت کابل را فرا خواند تا به طالبان کرنش واحترام کنند تا جهان بفهمد که طالبان یک حقیقت انکار نا پذیر ودر حال پیروزی اند واینکه رویکرد سیاسی شان تغییر کرده و به یک حقیقت انکار نا پذیر وقدرت رو به پیروزی هم آهنگ با ارزش های دموکرا تیک  جامعه جهانی حرکت میکنند تا اینکه همه با دلگرمی شکست امریکا وپیروزی طالبان را زمزمزکزدند وچنین هم شد اما حالا وضعیت  سیاستمداران  پخته خوار داخلی  وهمسایگان خام طمع چگونه است؟

چرا بخاری همسایه ها دست طالبان را گرم نمیکند؟  استراتیژی همسایه پیروزی طالبان نبود آنها به شکست ویا خروج آمریکائی ها چشم دوخته بودند که در نتیجه پیروزی طالبان حاصل میشود به همین دلیل  قبل از خروج آمریکا کشور های  همسایه افغانستان مثلا چین، پاکستان، روسیه، ایران  از خروج امریکا ئیها وپیروزی طالبان به گرمی استقبال میکردند واینپنج کشور از جمله پاکستان، ایران، روسیه، چین و قطر خیلی علاقمند بودند تا طالبان را بلافاصله به رسمیت بشناسند. اما آنچه در نشست‌های مسکو و تهران دیده شد نشان می‌دهد که این موضع این کشورها در قبال طالبان در حال بازگشت به عقب است. یعنی با گذشت هر روز سرد شده میرود.پاکستان که هر روز از برسمیت شناختن طالبان ورهائی دارائیهای أفغانستان صحبت میکرد .بعد از پیروزی طالبان با حملات شدید تحریک طالبان پاکستان ولشکر آزادی بخش بلوچ های پاکستان مواجه شد واینکه تظاهرات پیهم ودوامدار تحریک لبیک که بیشتر طالبان وعماء روحانی اند مواجه شد فقط حالا به نفس کشیدن ضرورت دارد ولازم نمیداند به تنهائی به نفع طالبان چانه زنی کند.

عدم شناخت وخیال باطل: همسایه های أفغانستان هم مانند سیاستمداران أفغانستانی یا از درک ماهیت وسیاست طالبان عاجز بودند ویا هم فراموش کرده بودند که طالبان غالبا پیرو أصول وعقاید خود اند واین أصول را با سیاست عوض نمیکنند احتی پاکستان  اقداماتش را با این تفکر آغاز کرده بود که طالبان زیر نفوذ زیاد آنها قرار دارند و می‌تواند طالبان را ترغیب کند تا خود را با نظام سیاسی جهان عیار کنند و در پیوند با حقوق بشر و حقوق زنان برخورد آزادتر داشته باشند.”اما همه خیال ها خام بود طالبان از أصول خود نمیگذرند وحتی از تعهد خود با دوستان وهمسنگران شان چون القاعده وتحریک طالبان پاکستان که در دراز مدت به مذاق پاکستان خوش نخواهد خورد.چه بسا نا گواری های در بنادر بین أفغانستان وپاکستان  خصوصا در مرز سپین بولدک وتورخم بین نیرو های طالبان وپولیس پاکستان رخ داده  که دور نمائی روشنی نسبت به روابط دو طرف دیده نمیشود. لذا شناخت کشور های همسایه از طالبان کامل ودقیق نیست به همین دلیل توقعات شان نیز  به آسانی جامه عمل نمیپوشد.

آینده چه خواهد شد؟ آنچه به مردم أفغانستان تعلق میگیرد مسئله عدالت اجتماعی است که چیزی بیشتر از آن نمیخواهند هر چند برخی موازنه قدرت قومی را نا متناسب وغیر عادلانه میگویند اما این سنت رائج أفغانستان است واین عدم توازن با تاریخ أفغانستان گره خورده مربوط طالبان نیست .ظاهرا غیر متوازن به نظر میرسد ورنه حضور هرکس به تناسب تلاش وزحکمت آن میباشد .یک زمان بیش از نیم حکومت را پنجشیر تشکیل میداد . نباید بخاطر طالبان حرف قوم وتبار را مطرح کرد  چون حامد کرزی واشرف غنی هم از تبار طالبان بودند ودران وقت کسی بخاطر قومی بودن نظام اعتراض نمیکرد حالا هم همان تناسب است که میشود تحمل کرد.

مشکل برسمیت شناختن حکومت طالبان شاید رفع شود.

طالبان با راه اندازی برخی مناسبت ها وکمپاین ها مانند تا ئید آزادی بیان، شروع مدارس ومکاتب دخترانه وپسرانه وتغییر نام حکومت از امارت به دولت وشریک ساختن تعداد دیگری از اقوام افغانستان در نظام سیاسی ودادن تعهدات بیشتر به ملل متحد حمایت جامعه جهانی را بدست میآورند..آن روزی است که ایران وروسیه از طالبان دل درد اند وامریکا بیشتر با طالبان تعامل مکیند.با گذشت دو ماه دیگر وضعیتی امنیتی پاکستان خراب تر میشود ، تحرکات نظامی در مرز های تا جکستان وحملات انتحاری در مساجد اهل تشیع به سردی روابط طالبان وروسیه وایران وپاکستا ن خواهد افزود وامریکا با رها سازی دارائی های طالبان وهمکاری مالی ولوژستیکی میشود دوست وهمسنگر نزدیکترطالبان با در نظر داشت شرائط پیش آمده در سطح جهان امریکا بیشتر به طالبان نیاز دارد وبا ایشان رابطه تا مین خواهد کرد .احتمالا حکومت طالبان تا دو ماه دیگر از طرف برخی کشور ها برسمیت شناخته خواهد شد که پاکستان وترکیه وقطر اول خواهند بود نه روسیه وایران…لذا بین یک تا دو ماه دیگر سر نوشت أفغانستان مشخص خواهد شد انشاء الله.