آرشیف

احمد مسعود، پسر قهرمان ملی شهید احمدشاه مسعود با سرود ملی «قلعه اسلام و قلب آسیا، جاودان آزاد خاک آریا…» و پرچم اسلامی بجای سرود اقوام و پرچم سه رنگ وارد صحنه ی سیاسی کشور شده است. حضور که در اولین اقدام اش حماسه حضور طرفداران را در پی داشت و بانی انگیزه رهبری برای حامیان، عامل نگرانی تسخیر جایگاه معامله گران مردم فروش، موجب ترس از آزادگی و افتخار و گان نخست بیم (حتی) شکست دولت کنونی و ایجاد دولت آراسته با آرمان شهدا، احترام به جهاد، ارج نهادن به خون شهدا و نادیده نگرفتن بربادی کشور، اشک یتیم و آه بیوه این سرزمین در جریان تجاوز ها و جنگ های داخلی شد.

نفس این اعلام حضور خجسته است. آمر جوان احمد مسعود بدون در نظر گرفتن تنفذ کاذب رهبر نما ها، با مردم خوش نام و بی نام وارد صحنه سیاسی کشور شد. آقای مسعود، هشت ثور و تجلیل از پیروزی جهاد مقدس مردم افغانستان را بهانه جُست تا آرمان پدر شهیدش و هزاران شهید دیگر را از سوژه یادروز مبارزات شان زنده کند و توجه مردم را به نوید تازه رهبری با سوژه های ناب، قابل قبول و اصولی بدرقه کند.

گذشته نیک احمدشاه مسعود به تناسب همه رهبران و بزرگان کشور، نردبان رشد، شکوفایی و اعتماد برای احمد مسعود جوان خواهد بود. قهرمان ملی که جنگ را بخاطر آوردن صلح و ختم مداخلات انتخاب کرده بود و با ذهنیت نفرت بر پدیده جنگ‌ می رزمید‌.

آقای احمد مسعود در این روز ها فراتر از توقعات حامیان و مخالفان اش درخشید. درخشش که پا از جامعه افغانستان وسیع تر گذاشت و توجه رسانه های خارجی را بخود جلب کرد. مهارت انعطاف توجه، انتخاب سوژه های مناسب به حال کشور، صداقت در صف گیری ها، مسیر هموار عدالت خواهی از داشته های اصلی سخنرانی پرمحتوای احمد مسعود محسوب می شدند که برای طرفداران اش حس آزادگی، جرات موقف گیری و نوید رهبری می بخشید‌. مخالفان طبعاً سخنان را احتمالات تجزیه کشور، نفاق مردم و آغاز جنگ‌ها بین طرف های دخیل در قدرت سیاسی تعبیر و تفسیر می کنند.

احمد مسعود از ترور نمی ترسد. هراس از حذف ندارد. از آمدن صلح و ساختن دولت‌ مشترک با حضور همه گروه‌ها استقبال می‌کند و هم آمادگی اش را از جنگ و راه نظامی به عنوان آخرین گزینه مطلوب اعلان می کند. اتحاد و یک پارچه‌گی را راه حل «دیروز، امروز و فردا»ی افغانستان می داند. مسعود جوان؛ خود را جوانه ی از بقایای درخت جهاد و مقاومت می داند که آرزویش شهید شدن در راه تعقیب آرمان های مجاهدین و مقاومت گران است. این حس برایش اجازه می دهد تا پرچم آزادگی را از اوج قله ها تا عمق دره ها بر افراشته نگهدارد و تاج رهبری را مقدم از دیگران به عنوان وارث راه و آرمان جهاد و مقاومت مردم افغانستان بر سر نماید.

آقای مسعود بصورت علنی مانع شدن آقای غنی از برگذار نشدن مراسم ۸ ثور در لویه‌جرگه را عدم باورمندی به «نیرو و قوت» مجاهدان و عالمان کشور دانست. او محترمانه از آقای امرالله صالح یاد نمود و بابت تلاش هایش تشکری کرد ولی تکتیک ارگ را به رخ همگان کشید و با برگذار نمودن این نشست نشان داد که آغاز کاروان ایشان پایان مسیر خیلی و نه گفتن به موانع ایجاد شده است.

مسعود جوان خطاب به طرف درگیر در جنگ بصورت واضح ابلاغ نمود اینکه بعد از خروج خارجی ها از افغانستان، هیچ بهانه‌ ی نزد هیچ گروهی باقی نمی‌ماند تا بر ادامه جنگ‌ بکوشند. اظهار نظر به چنین فصاحت کلام و جرات گفتار برای طالبان و گرو های دیگر درگیر در جنگ افغانستان فرصت بازاندیشی صلح و گفتگو برای توسل به صلح و آرامش مردم افغانستان را می دهد.

در نتیجه در می یابیم که حماسه حضور کنونی که در راس آمر جوان احمد مسعود قرار دارد، در طی دو دهه پس از جنگ کشور با چنین شعار، سوژه و پیامدی کم پیدا و نایاب بوده است‌. تاهنوز هیچ یک از مخالفین و موافقین دولت – طالب جسارت ابراز نظر، ایجاد تجمع و خاطر نشانی سازی را نداشته اند. سخنرانی آقای مسعود در عصر کنونی در واقعیت آینده نگری ترس از هجوم و آغاز رژیم سیاه و تاریک را می رباید و ایستادگی در برابر حفظ ارزش ها را نوید می دهد. سخنان ابلاغ شده جسارت اُمید است. توجه نسل جوان را به داشتن اتکا از جنس و نسل خود شان معطوف می دارد، برای بزرگان امید حفظ تلاش ها و قربانی دادن ها می دهد و موجب آرامش روح شهدا با پیاده شدن آرمان های شان خواهد شد.
فصل نو، نسل نو! ……. رفیق راه اید؟!…..بفرما! بسم الله!

با مهر
گل رحمان فراز