آرشیف

افغانستان کشور با غنای تاریخی و مد،جذر های سیاسی که از ابتدا ظهور تا حال از هیچگونه مداخلات و زدوبندهای کشور های ابر قدرت جهانی مبرا وبه دور از تهاجم های نظامی وشبیخون های فرهنگی نبوده است. واگر این بحران های سیاسی و امنیتی عظیم وبغرنج به همین منوال در حرکت باشد و داوام بیاورد به هیچ وجه در جغرافیا به نام افغانستان پدیده بنام صلح، آزادی ،همدیگر پذیری و برقراری امنیت که از زمان ظهور سرزمین با آب و تاب افغانی در جغرافیایی به نام افغانستان رقم خورده واعلام موجودیت کرده است نخواهد آمد.‌ صلح و ثبات که یکی از خواست های قانونی و مشروع شهروندان این این کشور بوده است که با تأسف از عدم حضور سیاست مداران کار فهم ،چیز فهم،کارزماتیک ،برجسته و رادیکال که در میسر ودر رهبری سیاست افغانستان قرار دارند همیشه به باد فنا گرفته شده است.
وحال اینکه چه عوامل و نیروهایی باعث استمرار آشفتگی‌های سیاسی، ناامنی‌ها، بی‌ثباتی و افراط‌گرایی و تروریسم در افغانستان می‌گردد به پیچیدگی‌های سیاسی، قومی و مذهبی این کشور و دشواری‌های حل مسائل آن مربوط می‌شود. وجود نیروها و بازیگران متعدد و گاه متعارض، رقابت بازیگران در افغانستان، سکو قرار دادن افغانستان به عنوان دسترسی به اهداف درازمدت توسط اشغالگران به ویژه آمریکا، قومیت‌گرایی و گرایش‌های سیاسی متفاوت به احزاب متعدد، فقدان قانون‌مداری، نبود قدرت مرکزی حاکم بر افغانستان و بسیاری از موارد دیگر، بخشی از پیچیدگی مسائل افغانستان را تشکیل می‌دهد.
افغانستان به رغم محصور در خشکی بودن، به دلیل واقع شدن در میان مناطق آسیای مرکزی، خاورمیانه و جنوب آسیا، از جایگاه ژئوپولیتیکی بالایی برخوردار است؛ علاوه بر آن، این کشور مملو از منابع عظیم ذخایر طبیعی است، که قیمت این منابع طبیعی بیش از یک تریلیون دلار تخمین زده شده است .
موقعیت ژئوپلتیک افغانستان و بازیگران آن
به جرات می‌توان ادعا کرد که افغانستان طی سه دهه اخیر، همواره صحنه منازعه، رقابت و ستیزش‌های بازیگران منطقه‌ائی و فرامنطقه‌ای بوده‌است. منافع متضاد بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای صحنه سیاسی افغانستان در کنار عوامل قومی ـ قبیله‌ای، اختلافات داخلی، تمامیت‌خواهی و ضعف دولت مرکزی، موجب شده‌است تا افغانستان همواره، کشوری ناامن و بی‌ثبات در منطقه محسوب شود. به عبارت بهتر عوامل مذکور فرصت‌های لازم را برای ایجاد امنیت و ثبات ملی را به وجود نیاورده است. به همین خاطر منازعات و کشمکش‌ها در افغانستان هم بی‌اعتناست.
اکنون رقابت بین هند و پاکستان برای نفوذ هر چه بیشتر در افغانستان و فشار های ایالات متحده آمریکا بر پاکستان مبنی بر مبارز با ترورزیم و هراس افگنان در پاکستان نیز شدت گرفته است و پاکستان خواهان هر چی سری تری خروج نیروهای خارجی از افغانستان وبرای نیل رسیدن به اهدافش در افغانستان می باشد .واز سوی دیگر هند نگران سقوط مجدد افغانستان در کام پاکستان بوده و از بازگشت دوباره طالبان به قدرت بسیار نگران است، شاید به همین خاطر در کوتاه مدت، موافق حضور نیروهای خارجی در افغانستان است. پاکستان نیز از گسترش روابط هند و افغانستان و نفوذ بیشتر هند در منطقه ناخشنود است. خروج نیروهای آمریکایی و ناتو از افغانستان، خواست پاکستان برای ترمیم قدرت خود در منطقه است، اما هند خواهان تداوم حضور نیروهای بین‌المللی ائتلاف تا زمانی که امنیت و ثبات در افغانستان ایجاد گردد می باشد افغانستان میدان مبارز برای کشور های منطقه و جهانی که هرکس به عنوان یک تخته خیس بی روح وغیر متحرک برای پیروزی و رسیدن به تارگیت های از قبل تعیین شده میرزمند و مبارز میکنند.
واز جمله عوامل داخلی مهم که در سمت و سو دادن این آشفتگی نقش دارد 1-بی کفایتی و عدم درایت زمامداران و حاکمان بی مرام وبی صلاحیت که از سوی کشور های خارجی برای تحقق اهداف خارجی ها کار میکنند واز همان طریق در داخل افغانستان سپورت میشوند.2-حاکم بودن نیپوتیزم حزبی یا خویش خوری حزبی در رهبری احزاب سیاسی افغانستان. 3-گسترش و ترویج فرهنگ تعصب محوری در لاک لابلای نظام حاکم و توده ها سیاسی کشور.4-دو سره بودن حکومت و عدم همدیگر پذیری در بین رهبران حکومت دوسره وحدت ملی وغیره عوامل که در بالا هم ذکر شده است از جمله عوامل هستند که حکومتِ به اصطلاح وحدت ملی( شورای مصالحه) را بدرقه میکنند.

با حرمت: مصدق