آرشیف

شامگاه ششم جدی 1358 /27 دسمبر1979 که هنوز رادیوی دولتی افغانستان از حفیظ الله امین به عنوان منشی عمومی حزب دموکراتیک خلق و رئیس شورای انقلابی نام میبرد و محل اقامت امین در قصر تپۀ تاج بیک تحت آتش شدید نیروهای مهاجم شوروی قرار داشت، ببرک کارمل
 از یک فرکانس رادیوی خارجی نزدیک به فرکانس رادیو افغانستان(احتمالاً رادیو تاشکند) سقوط حکومت امین را اعلان کرد:
«سقوط مرگبار و واژگون شدن رژیم فاشیستی حفیظ الله امین این جاسوس سفاک امپریالیزم امریکا و دیکتاتور جبار و عوام فریب را، بشما ……..  شاد باش می گویم.»
اما سیزده سال بعد ببرک کارمل خود را قربانی جنگ سرد خواند و به حامد علمی خبرنگار رادیو بی.بی.سی گفت:
«نه تنها تو بلکه تمام خبرنگاران و ژورنالیستان در برابر من جفای بزرگ را مرتکب شده اید. طوریکه من اضافه از چهارسال در شوروی و چکسلواکیا زندانی بودم ولی هیچ خبرنگار دربارۀ من گزارشی به نشر نرسانید. خصوصاً ژورنالیستانی مانند شما که خود را افغان می گویید باید از روس ها می پرسیدید که رئیس جمهور ما کجاست و چرا به شوروی برده شده است؟ ……… من از روز اول مخالف آمدن شوروی ها به کشورم بودم ولی ما قربانی جنگ سرد شدیم.»( سفرها و خاطره ها، 1375 / 209)
ورود نخستین دسته های نظامی لشکریان شوروی در ظاهر، توأم با دعوت و موافقت امین بود. اما این نیروها دست به قتل داعی و میزبان خود زدند. و اگر از منظر قربانی شدن به نقش رهبران حزب دموکراتیک خلق درهجوم و تجاوز نظامی شوروی نگاه شود، سهم حفیظ الله امین در ماجرای کشاندن پای ارتش سرخ به افغانستان و همچنان قربانی شدن در این ماجرا بصورت متناقض و شگفت آور، بیشتر از همه است. چرا؟
چرا شوروی به افغانستان لشکر کشید و 9 سال جنگید؟ واکنش ها در برابر این لشکر کشی چه بود؟ این هجوم و جنگ چه حاصلی برای شوروی داشت؟
حفیظ الله امین در زمان امضای معاهده میان عالی ترین هیئات دولت شوروی و افغانستان در پنجم دسمبر 1978 که به رهبری نورمحمد تره کی و برژنف صورت گرفت، بصورت رسمی نفر دوم دولت  بود. او با تره کی و سپس در زمان کوتاه حکومتش بارها از شوروی خواستار اعزام نیرو به افغانستان شد.
پروفیسور "پی یر آلن" آمر دیپارتمنت علوم سیاسی دانشگاه ژنو سویس و "دیتر کلی" همکار ارشد دیپارتمنت علوم سیاسی دانشگاه مذکور تقاضای تره کی و امین را مبنی بر اعزام قوای نظامی از شوروی بر اساس اسناد آرشیف کی.جی.بی  و حزب کمونیست شوروی، بیست و یکبار وانمود می کنند:
«شماره   –    تاریخ تقاضا(سال 1979)    –    نام رهبر   –  نوع کمک نظامی که تقاضا گردیده بود
1 –  هفدهم مارچ   –  نورمحمد تره کی  –   تخنیکی و نظامی مهمات،مواد خوراکی، حمایت نیروهای پیاده و هوایی
2 –   بیستم مارچ  –     نورمحمد تره کی   –   هلیکوپتر های جنگی با عملۀ آن
3 –  چهاردهم اپریل  –  حفیظ الله امین  –  پانزده فروند هلیکوپتر جنگی با عملۀ پرواز
4 – شانزدهم جون  –  حفیظ الله امین  –  تانک ها و وسایط زرهی برای حفاظت از مقرحکومت
5 – یازدهم جولای  –   نورمحد تره کی   –   قطعات نظامی در سطح گردان(کندک)
6 – دوازدهم جولای –  نورمحمد تره کی  –  هلیکوپتر های اکتشافی
7 – نوزدهم جولای  –  نورمحمد تره کی  –  دو لشکر (فرقه) نیروی شوروی
8 – بیستم جولای  –  نورمحمد تره کی  –  دوفرقۀ دیسانت هوایی برای کابل
9 – بیست و یکم جولای –  نورمحمد تره کی – هشت تا دوازده هلیکوپتر می 24 با عملۀ پرواز
10 – بیست و چهارم جولای – حفیظ الله امین  –  سه قطعۀ نظامی برای کابل
11 – دوم آگست  –  نورمحمد تره کی  –  اعزام زود تر قوا به کابل
12 – دوازدهم آگست – نورمحمد تره کی  –  سه کندک ویژۀ هیلکوپتر های ترانسپورتی
13 – بیت و یکم آگست  –   حفیظ الله امین  –  1500 تا 2000 پاراشوتیست
14 – بیست و پنجم آگست  –  حفیظ الله امین  –  اعزام قوا به افغانستان
15 –  دوم اکتوبر  –   حفیظ الله امین  –  کندک محافظ برای پاسبانی از امین
16 – هفدهم نوامبر  –  حفیظ الله امین  –  کندک محافظ برای پاسبانی از امین
17 –  بیستم نوامبر –  حفیظ الله امین  –  کندک محافظ برای پاسبانی از امین
18 – دوم دسمبر حفیظ الله امین  –  غند تقویه شده برای ولایت بدخشان
19 – چهارم دسمبر  –  حفیظ الله امین  –  قطعات پولیسس برای شمال افغانستان
20 –  دوازدهم دسمبر  –  حفیظ الله امین –  قطعات برای جابجا سازی در گانریزیون های شمال کشور
21 – هفدهم دسمبر  –  حفیظ الله امین  –  قطعات برای جابجایی در شمال کشور»
جالب این است که تقاضای حفیظ الله امین از شوروی برای اعزام قوای نظامی پس از قتل تره کی و قبضۀ کامل قدرت افزایش یافت. حتی او برای محافظت خودش از مسکو خواست که نیروی نظامی را به محل کا ر و اقامتش بفرستد.
ظاهراً پس از تقاضای امین یک قطعۀ پنجصد نفری که عمدتاً از نیروهای مخصوص کی.جی .بی بودند در اوایل دسمبر 1979 به محل اقامت امین در کاخ تپۀ تاج بیک اعزام شدند. این نیروها حلقۀ دوم محافظتی را بدور قصر تپۀ تاج بیک میساختند که همه ملبس با یونیفورم ارتش افغانستان بودند.

ادامه مطلب در اینجا