آرشیف

با در نظرداشت مذاکرات پشت پرده و تقریباً دور از دید رسانه ها خیلی دشوار است که هر لحظه نتایج مذاکرات را تحلیل، تفسیر و پیشبینی کرد.
اما به آنچه که باور دارم امریکایی ها بخاطر نتیجه انتخابات ریاست جمهوری امریکا آن هم به نفع دونالد ترامپ بخاطر به ثمر رسیدن مذاکرات بین الافغانی خیلی عجله دارند، تلاش میکنند و هر دو جناح را تهدید و زیر فشار قرار دهند تا با نزدیک شدن برگزاری انتخابات ریاست جمهوری امریکا چیزی را بنام دست آورد های صلح آماده کنند.
آنچه را که امریکایی ها در اثر فشار بنام تفاهم و صلح قبلا نوشته اند و شاید آن نوشته داخل بکس خلیلزاد باشد از طریق نماینده های مذاکره کننده هر دو جناح از زبان آنها میخواهند  ارائه کنند.

به باور من این صلح و این تفاهم خیلی تصنعی، زودگذر و  شکننده خواهد بود. 
این صلح و این تفاهم که در اثر فشار و تهدید به وجود خواهد آمد بعد از انتخابات ریاست جمهوری امریکا بدون تردید میشکند و متاسفانه یکبار دیگر افغانستان  بطرف جنگ های داخلی خواهد رفت و بحران فراگیر دیگری را تجربه خواهد کرد اما صلح بدون تهدید و بدون فشار خارجی ها اگر بوجود آید مستحکم تر و پایدار تر و مطمئن تر خواهد بود.
از سوی دیگر کسی نیست که از ابر قدرت های جهانی و کشور های مداخله گر دیگر بپرسد که بخاطر آوردن صلح ممنون لطف شما نیستیم چون میدانیم که این جنگ بین افغانها نیست چون افغان ها از نظر مالی این توانایی را ندارند که خرچ یک هفته این جنگ را بپردازند چه رسد به سالها و ماه ها، این جنگ  زور آزمایی بین ابر قدرت هاست متاسفانه میدان این زور آزمایی سرزمین ما و قربانی آن مردم افغانستان اند.
از طرف دیگر طالبان طی دو دهه که جنگیده اند پوشش خبری این جنگ را مذهبی و سرزمین ما را کشور اشغال شده ای قلمداد کرده اند. احزاب خود کامه نظام های دیکتاتوری بخاطر قدرت طلبی همیشه هویت و عملکرد های خویش را زیر نام امر مقدس دین و مذهب می پوشانند تا مردم بخود اجازه اعتراض را علیه همچو جنگ ها ندهند.
ای کاش میتوانستیم خود تصمیم میگرفتیم خود تفاهم میکردیم و خود تعین سرنوشت مینمودیم که چنین نیست، به گفته فریدون مشیری شاعر بلند آوازه …

( آسمان فرصت پرواز بلند است ولی 
قصه اینست که چه اندازه کبوتر باشی )