آرشیف

 
این شعررا چندسال پیش نگاشته بودم:
 
«روییدن سایه
 
وآغازشدفصلی که درآن
جوانه های سایه سرازخاک برون کردند
وبرمدارِ خدعه
         زندگی گردش نمود
ومنجمان شرقی گفتند
که سال سالِ تباهیست
وفال بینان شرقی
خطوط کفِ هردستی را
                    ـ ازبانوان ومردان ـ
جوی هایی زخون پیش بین شدند
ومعبران سالمندشرقی
خوابهای شبانگاهی مردمان را
باریدن مصیبت تعبیرنمودند.
رفعت حسینی»
…….
منظورمن از« جوانه های سایه » پرچمی خلقی طالب ومجاهد اسلامی بود.
درکنارمنظورخویش دران شعر اینرامی افزایم:
عمرچپاولگری آن خادم دین رسول الله بچه سقوکوتاه بود مگر درواقعیت ،چندین دهه پس ازمرگ جسمانی، توانایی یافت درتار وپودهستی این افراد [ حلول] نماید:
۰اعضای شورای دزدان (نظار)
۰اعضای کمیته مرکزی ابلهانِ حزب خلق
ودورهء کوتاه نُه ماه زمامداری رذالتِ ناتماش را <تکمیل>، و، {دهشتِ اندیشه های فرسوده } بشیوهء انقلاب ثورراثبت تاریخ افغانستان نماید.
///