آرشیف

مرا ببخش…
که بیزارم
از خانه‌ای که تو در آن نیستی!
از پنجره‌هایی که بسته اند
و تو در آن پیدا نیستی!
و دلخوش نمی‌کند مرا
عطر هیچ یاسی

مرا ببخش…
که هزار تکه‌ام،
و هیچ اتفاقی
بیدار نمی‌کند
نیمه‌ی در خود فرو رفته‌ام را
و هیچ دکتری با قرص‌های لعنتی اش،
کاری از دستشان بر نمی‌آید…

مرا ببخش…
که با موسیقی لبخندت
نمی‌رقصم
و تنها
تکیه می‌دهم،
به درخت خیالاتم
و فکر می‌کنم
به تمام روزهایی که
«فانوس» سهم ما از روشنی بود…

#سعید_فلاحی (زانا کوردستانی)