آرشیف

بسم الله الرحمن الرحیم
قالوا انا لله وانا اليه راجعون
 

آه از آن رفتگان بی برگشت! 
او رفت اما مسیر و خطی را برای ما گذاشت…
 
 
مرحوم داکتر محمد ابراهیم ملکزاده فرمانده جسوری بود که در دلِ کوه پایه های جهاد مقاومت رزمید، هیچ دشمنی را توان جنگیدن رو در رو را با او نبود. این فرمانده جسور هرگز تسلیم نشد، تا آخر رزمید، بلی سنگر سیاه خارا، خانه های به آتش کشیده شده ی پایحصار و فراه رود شاهد اند که او تا آخر رزمید مردانه رزمید.
سنگلاخ های چهل ابدال، دره های فاسک، خاک و بوته های اوشان و عاشقان و سرجنگل ِ تیوره شهرک، تولک، ساغر تا هنوز بوی قدم های او را میدهند، بلی سنگر سیاه خارا شاهد است که او تا آخر رزمید. 
همه به یاد داریم؛ با آنکه طالبان تقریبا اکثریت خاک افغانستان را زیر و رو کرده بودند اما در کوه پایاه های غرور آفرین غور سنگ مقاومت فرمانده جسور داکتر ملکزاده شیشه آرزو های شان را شکسته و پیشروی طالبان در شمال ولسوالی تیوره به بن بست رسیده بود.
بعد از سپری نمودن ماموریت های دولتی او نماینده مردم در پارلمان بود صادقانه و بدون هیچگونه ملاحظات قومی، سمتی و زبانی کار می کرد. او همچنان که در پارلمان بود چون فرشته نجات در کنار همسنگرانش در میدان های نبرد که ضرورت پنداشته میشد حضور میافت. 
هنگا میکه طالبان از ولایات مختلف بخاطر آزار واذیت مردم غور لشکر میکشیدند داکتر ابراهیم ملکزاده با چوکی پارلمان وداع میگفت وجهت کوبیدن مشت بر سر وسینه دشمن به نیرو های امنیتی می پیوست چنانچه در سال 1397 خورشیدی بیشترین وقتش را در مقابله با دشمن سپری کرد گاهی در پرچمن و گاهی در ولسوالی های تولک و شهرک و ساغر برای دشمن متجاوز درس عبرت میداد.
نسل جوان افغانستان، حوزه غرب و بویژه ولایت غور باید داکتر ملکزاده را در تمام عرصه ها الگوی خود قرار بدهند، بدون در نظرداشت مسایل قومی، سمتی و زبانی کنار هم جمع شده و برای کشور و ولایت آزاد و سربلند گام بردارند.
به عقیده من کسی باور داشته باشد یا نداشته باشد داکتر ابراهیم ملکزاده به ایمانداری، صداقت، رشادت  ودلاوری افسانۀ تاریخ معاصر است ودر قلب مردم جا دارد..
 
من میدانم و باور دارم که مرگ حق است و در این دنیا زنده گی جاودانه گی وجود ندارد اما نمیتوانم خود را قناعت دهم که دیگر داکتر ملکزاده با ما و در کنار ما نیست، داکتر ملکزاده به سفر ابدیت پیوسته است اما مسير و خطى را براى همه ما گذاشته است پيمودن اين مسير نه تنها افتخار بلكه مسؤليت همه ماست.
امروز سالیاد وفات سپه سالار جهاد و مقاومت، سردار سرافراز میدان‌های نبرد حق علیه باطل و یک ساله گی و سالروز عروج ملکوتی اقتدار غور و کوه پایه های چهل ابدال، کوه سرخک و عاشقان است. مرحوم داکتر محمد ابراهیم ملکزاده به عنوان برادر، دوست، مشوره دهنده و مشوره گیرنده ما سرانجام سردار و سرلشکر جبهات جهاد و مقاومت در حوزه غرب بود که نبود وی در شرایط موجود نه تنها برای من بلکه برای هزاران اشخاص و افراد وطن دوست و رسالتمند بسی جانسوز و زجر دهنده است، اما ادامه راه و تعمیل افکار و اندیشه‌هایش، افضل‌ترین روش برای بزرگداشت از سالیاد داکتر ملکزاده است.
یک سال از کوچ  آفتاب گونه این دلیر مرد می‌گذرد، اما این سفر بی‌برگشت داکتر ملکزاده، برای من که هنوز طنین صدایش، گوش‌نواز من است، سخت گذشته و می‌گذرد همه باور دارند چه دوست چه دشمن.
جهاد و مقاومت داکتر ملکزاده بخشى از تاريخ پر افتخار افغانستان بخصوص حوزه جنوب غرب است، نام استقامت پایمردی بخاطر داعیه برحق جهاد و مقاومت مردم افغانستان با تاريخ و هويت مردم این سرزمین پيوند ناگسستنى بنام داکتر ابراهیم دارد او زندگى خود را وقف مبارزه براى آزادى كشور و رفاه مردمش نمود و سرانجام با دنیای فانی وداع گفت، جا دارد تا در این روز و از این طریق با همه یاران و رهروان داکتر ملکزاده بخصوص برادران سر بلند او حبیب الرحمن ملکزاده و محمد عثمان ملکزاده و فرزندان ارجمند آن  بشمول فامیل علم که رهروان راه داکتر ملکزاده اند پیام خاصی داشته باشم.
عزیزان من شما باید خود را بدون قید و شرط متعهد و مسئول تعقیب و  دنبال کردن راه و مسیر را که داکتر ملکزاده در آن رفته است و به آن  راه باور داشته است بدانید و در شرایط دشوار موجود از تفكر و انديشه های قهرمانانه داکتر ملکزاده با کوچکترین تعلل و سر خورده گی پیروی کنید شما وظیفه دارید که در پهلوی نیرو های دیگر ملی و میهنی در راه بیرون رفت از وضعيت كنونى آنچه که در توان دارید گام بردارید هرگز و هرگز شکار این و آن نشوید باور داشته باشید دست‌يابى به صلح، رفاه و آرامش در كنار ثبات سياسى و بهبود حكومت‌دارى خوب از خواست‌هاى روشن و آرمان‌هاى دیرینه داکتر ملکزاده بوده است شما در تحقق این راه نسبت به کسان دیگر  تلاش بیشتر نمایید. من در حالی‌که فرارسیدن اولین سالگرد وفات داکتر ملکزاده را به خانواده گرامی‌اش و فرزندان ارجمند آن مرحوم هر یک سیف الرحمن ملکزاده، محمد خالد ملکزاده، محمد فیصل ملکزاده و جهانگیر ملکزاده که از جمله یادگاران آن دلیر مرد اند وبخصوص برای یار وفادار داکتر ملکزاده عبدالقدیر علم عرض تسلیت دارم از سوی دیگر وفات ملکزاده را برای همه مجاهدین مقاومت گران و به کافه مردم عزیز تسلیت می‌کنم، روح آن دلیر مرد بزرگ شاد و‌ راهش را مستدام باد.

احمد سعیدی
کابل – افغانستان
16 دلو 1398