آرشیف

من نمیدانم پوزش مردمان غور به چه زمان و به چه مکان مورد حضور سیاسیون که صبر، قرار، طاقت وهوش مردم غور را از مردم غور ربوده اند به چی زمانی این مردم را با حرمت دیگر اقوام ساکن در افغانستان از زندان که برای این مردم ساخته اند نجات خواهند داد.
باز گشایی جاده طلائی مرکزی به نفع بازرگانان پشتون، ازبیک، ترک وتاتار و بازمانده گان چنگیزیون بزرگ است ما ازسیاسیون امروز مان که پشت باما کرده اند نه به حکومت مارا شریک میدانند نه به منافع کشور دو دست به نیاز به حضورشان میبریم ویک بار دیگر بازکشایی این جاده طلائی را که نه تنها مارا بلکه همه بازرگانان کشور را به مصرف کم به پورت های بازرگانی وصل می نمایند ومارا گرد گرد این ماتم سرا با تفنگ دارانش مواجه نسازند.
این نه تنها عرض من بلکه خواست همه مردمان ساکن در افغانستان است وخوش دارند از راه امن وبه مصارف کمتر به پورت های بازرگانی دنیا لنگر اندازند. دیگر عرض ندارم امید وارم من بیچاره را نیز سیاسیون با مشت های فولادین شان بیش از این فشار عطا نفرمایند و وظیفه خوردی دولتی درغور برایم درنظر گیرند.
باتعارفات فراوان !!! آقایون
ضیاء ، جلال، حسام الدین فیروزکوهی ، یوسف ملنگ وهمه زندانیان که در زندان مرکزی بدون پرونده به قهر سیاسیون فرو رفته اند.