آرشیف

از حضور فعال امریکا و قوت های ناتو در افغانستان تقریباً 19 سال میگذرد نه تنها فعالیت های تروریزم پایان نیافته بلکه وسعت بیشتری نیز پیدا کرده است فقر، بیکاری، نبود اعتماد ملی یکی پی دیگری دامنگیر مردم ماست از سرنوشت ادامه مذاکرات با طالبان و تحکیم صلح متاسفانه چشم انداز روشنی دیده نمیشود جنگ تا هنوز ادامه دارد و  را تا هنوز پایانی نیست به نزد اکثریت مردم افغانستان مسئله صلح و آرامش همچنان رویای بیش نیست، هنوز مردم ما به قربانگاه فرستاده میشوند هنوز تابوت های خون چکان از این شهر به آن شهر و از این خانه به آن خانه انتقال داده میشوند ماه میزان را که همه بنام ماه اول پاییز یاد میکنند به روز های آخر خود نزدیک شده میرود.
 اوایل ماه میزان هر سال برای بسیاری از شهروندان افغانستان، یادآور روزهای آغاز جنگی جدید در این کشور است. جنگی که پس از حادثه 11 سپتامبر از سوی آمریکا بر افغانستان ظاهراً بخاطر از بین بردن تروریزم آغاز شده است ولی تا کنون این آغاز را انجامی نیست.
زمانیکه من از شهروندان افغانستان سوال میکنم که با ورود قوت های نظامی امریکا و ناتو پس از آغاز جنگ  و سقوط طالبان، اوضاع افغانستان چگونه است، بسیاری از مردمان ما با شک و تردید درباره شرایط کشورشان طی اضافه تر از 19 سال سخن می‌گویند و کمتر کسی را سراغ دارم که از وضعیت موجود راضی باشد همه شکایت دارند از ادامه جنگ از سرنوشت نا معلوم، بهتر است واقعیت های عینی امروز جامعه افغانستان را نیز از متن همین تردید ها دنبال کرد. در حقیقت جنگ که از سال 2001 با حمله آمریکا و ناتو در افغانستان آغاز شد، هنوز پایان نیافته و هیچ نشانه‌ای از دستیابی این کشور به یک ثبات و آرامش دایمی بزودی ها دیده نمیشود .
 
همه میدانند حمله 11  سپتامبر در محله منهتن نیویورک به عنوان قلب اقتصادی آمریکا  سرآغاز حضور قوت های خارجی به افغانستان شد. 
با این حال از همان زمان برای بسیاری چگونگی رخ دادن ماجرای 11 سپتامبر و فروریختن دو برج تجارت جهانی بر اثر کوبیدن دو هواپیما سوالاتی را ایجاد کرده بود.
من در این مورد تبصره ای ندارم اما آنقدر میدانم گرایش سیاست خارجی واشنگتن پس از این حادثه به فاز «تهاجمی» تغییر یافت. پس از 11 سپتامبر، غرب آسیا دستخوش خشونت و لشکرکشی‌های بی‌امان آمریکایی‌ها شد؛ واشنگتن القاعده را عامل انهدام برج‌های دوقلو معرفی و به افغانستان قوت فرستاد. و حکومت طالبان را سقوط داد امید بعدی بوش رئیس جمهور وقت امریکا عراق بود و این کشور یعنی عراق نیز زمان زیادی شاهد حضور قوت های خارجی در کشور خود بود به عقیده من این همه موضوعات و این اتفاقات، همه در راستای تقویت سیاست هژمونی آمریکا در منطقه گره خورده است. 
 جنگ امروز با گذشت 19 سال از زمان آغاز حمله آمریکا به افغانستان، همچنان مسئله نخست این کشور است.
در شرایطی که افغانستان سومین انتخابات ریاست جمهوری خود را برگزار نموده است با آن هم انفجارها و درگیری میان نیروهای دولتی و گروه‌های مسلح بویژه طالبان داعش همچنان ادامه دارد و در واقع نشانه‌ای از پایان جنگ پس از 19 سال دیده نمی‌شود.
به نظر می‌رسد که تداوم وضعیت بی ثبات امروز در افغانستان بیش از هرچیز ناشی از دو عامل اصلی است:
بن بست در مذاکرات صلح  از طرف دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا به باور من این اقدام ترامپ در واقع یک بازی انتخاباتی برای او بوده است.
از سوی دیگر پیش از امضای توافق صلح بسیاری از نومحافظه‌کاران و نئوکان‌ها در آمریکا از ترامپ خواسته بودند تا از توافق صلح با طالبان عقب نشینی کند و او در نهایت این کار در آخرین ساعات مانده به آغاز مذاکرات نهایی صلح افغانستان در واشنگتن عملی کرد تا او همچنان حمایت نومحافظه‌کاران و گروه‌های راست افراطی در آمریکا را که صلح با طالبان و خروج از افغانستان را به منزله شکست واشنگتن می‌دانند، همراه داشته باشد.
به باور بعضی از کارشناسان بن بست در امضای توافق صلح و عدم خروج نظامیان خارجی و آمریکایی از افغانستان، از مهمترین عوامل تداوم جنگ و ناامنی در این کشور طی نزدیک به دو دهه بوده  است.
متاسفانه در سایه تداوم جنگ در افغانستان، تروریسم نیز در این کشور بویژه طی چند سال گذشته رشد قابل توجهی داشته است.
از زمان اعلام شکست داعش در عراق و سوریه، بسیاری پیش بینی کرده بودند که اعضای تروریستی داعش پس از عراق و سوریه به مناطقی از آسیای مرکزی و از جمله افغانستان کوچ خواهند کرد و این پیش بینی به میزان قابل توجهی درست از آب درآمد.
حضور داعش در افغانستان عمدتاٌ در شرق این کشور متمرکز است و ولسوالی «اچین» ولایت «ننگرهار» خاستگاه این نیروها قلمداد می‌شود. با این حال تاکنون کمتر شاهد اقدام قابل توجه و موثری از سوی نیروهای دولتی و ائتلاف در مبارزه با داعش بوده‌ایم و می‌توان گفت مبارزه با تروریسم در افغانستان به حاشیه رفته و جای خود را به جنگ داخلی با طالبان داده است.
در واقع ادامه جنگ داخلی در افغانستان و درگیری روزانه نیروهای دولتی و طالبان باعث شده تا مبارزه با داعش اولویت نیروهای دولتی افغانستان نباشد و در سایه همین غفلت نیز گروه تروریستی داعش فضای مناسبی را برای تحرکات خود در افغانستان دنبال کند.
براین اساس طی چند سال گذشته افغانستان میدان تحرکات گروه تروریستی داعش شده و تردیدی نیست تا زمان ادامه جنگ داخلی در این کشور و عدم دستیابی به صلح، می‌توان انتظار رشد و توسعه تروریسم در افغانستان را داشت. براین اساس بدیهی‌ترین نتیجه جنگ آمریکا در افغانستان طی 19 سال گذشته عوض کاهش رشد و توسعه تروریسمی است که امروز دامن گیر افغانستان شده است.