آرشیف

سطحی ترین برداشتی که از عید قربان میتوان دید آن است که بازار فروش مواشی نه چندان گرم نسبت به سال‌های پار، و ذبح و قسمت نمودنِ تکه‌های گوشت میان همسایگان و خانواده‌ها مانند سالهای قبل همچنان رنگ و بوی خود را حفظ کرده است.
امسال؛ میان هزاره‌ها و شیعیان دو روز بازار قربانی‌شان گرم و چاق بود. فتوایی که نمیدانم چه کسی و یا کدام عالمی برای این ملتِ محکوم به دوزخ روی زمین صادر نموده است. نماز عید را یکشنبه و قربانی و ذبح را دوشنبه…
واقعا در این روزها فرموده‌ی پیامبر بسیار بازار پر رونق دارد" اختلاف امت رحمت است."
حداقل امسال تعدادی از فقرا و مستضعفین دور روز از نعمت عید مستفید شدند.البته از حق نگذریم اگر میزان این اخلافات به تعداد روزهای هفته می‌شد شاید فرصت و لحظه های خوشِ بیشتری را برای مردم میتوانستیم داشته باشیم.
به هرحال بگذاریم از دکان و دکانداری بعضی‌ها که شوربختانه بر روی دین و مذهب و الخصوص اختلاف نظر بنیان کرده‌اند.

اما براستی؛
این مراسم و عیدها کجا و منظور ابراهیم خلیل از قربانی کجا…؟؟؟
 او که به قول کرکگارد در شاهکار" ترس_و_لرز  مرزِ غریزه و شریعت و اخلاق را درنوردیده بود" و تنها بر اساسِ عشق به معشوق عمل میکرد دست به قربانی فرزندش زد (حالا چه اهمیتی دارد اسماعیل یا اسحاق…)؛ فقط نمیخواست یک نمادی درست کند که یک عده‌یی هرسال آن را با وسواسی تمام بازسازی کنند؛ درست مثل تمام آیین‌ها و رسوم عرفی دیگر. با تقلید کورکورانه و بدون تفکر در معنای واقعی آن .
اگر ابراهیم خلیل امروزه زنده بود فریاد میزد  که آی آدمها؛ قریانی کردن ""یعنی سر بریدن  نیمه_ی_تاریک_وجودتان.""
مخلص کلام، یعنی خدا را در همه حال ناظر احوال و اعمال خود دیدن و  در یک کلام: یعنی #انسان_بودن و #انسان_زیستن.
و اما چرا ما افغان‌ها و یا افغانستانی‌ها با انسان بودن و انسانی زیستن فرسخ‌ها فاصله داریم و در خواب عمیق غفلت فرو رفته‌ایم…؟؟؟

پس عزا بر خود کنید ای غفتگان 
زآنکه بد بندی است این خواب‌ِگران
مولانا

عید قربان بر ابراهیمیان راستین مبارک.

با مهر
نویسنده: Muhammad Reza Abdi