آرشیف

کشور هند دارای ۲میلیون ارتش ۲۱۸۵طیاره جنگی ۴۰۰۰ تانک ۴۶۱۴ توپ و راکت ۲۹۵کشتی جنگی ۱۶زیر دریایی ۶۰ میلیارد دالر بودجه نظامی سالانه دارد. اما در مقابل پاکستان ۷۰۰هزار ارتش۱۲۸۱طیاره جنگی ۲۰۰۰تانک ۱۶۹۱توپ و راکت ۱۹۵کشتی جنگی ۵ زیر دریایی ۱۰میلیارد دالر بودجه نظامی سالانه، آماده مقابله و زور آزمایی نظامی با یکدیگر اند.
 مشکل بی اعتمادی و حس انتقام جویی زمانی به اوج خود رسیده است که گروه جیش محمد تحت رهبری اظهر مسعود با حمایت استخبارات پاکستان حمله انتحاری را بالای سربازان هندی در کشمیر انجام داد که در نتیجه آن 45 نفر از سربازان هندی کشته شدند. بعد از آن حادثه خونین باور ها این است که هند انتقام سربازان خود را از پاکستان میگیرد.
در چنین وضعیتی زمامداران پاکستان از حمله انتقام جویانه هند خیلی در هراس اند زمانی این ترس و وحشت مقامات پاکستانی را بخاطر حمله هند به آن کشور دست و پاچه تر ساخت که روز گذشته دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا اعلان نمود هند و پاکستان به یک جنگ خطرناک آماده گی میگیرند و ما اوضاع را زیر نظر داریم. با وجود این همه ترس و هراس هفته گذشته عمران خان نخست وزیر پاکستان هشدار داد اگر هندوستان بخواهد حمله ای را بر پاکستان انجام دهد پاکستان اقدام بالمثل خواهد کرد.
از سوی دیگر پاکستان امیدوار بود در سفر محمد بن سلمان ولیعهد سعودی به هندوستان شاید تهدیدات هند علیه پاکستان بخاطر وساتط ولیعهد سعودی رفع گردد اما طوریکه مشاهده میشود هند تا هنوز مصمم است و خود را مکلف بجواب این جنایت میداند، دیده میشود که با گذشت هر روز عوض کاهش تنش ها میان هند و پاکستان زیادتر شده میرود. 
از سوی دیگر نارندرا مودی نخست وزیر هند که در ماه می سال جاری با انتخابات سراسری در آن کشور روبرو است تحت فشار مردم هند قرار دارد تا به خاطر این حمله تروریستی که به موجب آن 45 نفر از سربازان هندی کشته شده اند انتقام بگیرد. چنانچه نارندرا مودی نخست وزیر هند دست مقامات امنیتی کشور خود را برای واکنش شدید در مقابل پاکستان بازگذاشته است تا هرچه میخواهند انجام دهند.
مقامات پاکستانی نیز سخنان برای گفتن دارند چنانچه به تازه گی عمران خان نخست وزیر پاکستان خطاب به نظامیان هندوستان گفته است اگر شما به فکر نوعی حمله به پاکستان هستید پاکستان صرفاً به دفاع از حمله شما فکر نخواهد کرد بلکه حتما این حملات را تلافی خواهد کرد.  
همه میدانند از زمان استقلال هند و پاکستان در سال ۱۹۴۷سه جنگ بین این دو کشور رخ داده که دو مورد آن بر سر ناحیه مورد اختلاف کشمیر بوده است و دیگری زمینه جدایی بنگله دیش را از پاکستان به همکاری هند فراهم کرده است.
از سوی دیگر این دو کشور از سال ۱۹۹۸سلاح های هسته ای خود را آزمایش کرده اند گرچه از همان تاریخ به بعد جنگ های خورد و کوچک بین این دو کشور رخ داده اما جنگ تمام عیاری روی نداده است. 
به باور من پاکستان تمام نا توانی کمی و کاستی های که در مقابل هندوستان دارد چه نظامی چه ملکی چه اقتصادی و چه سیاسی همه را میداند اما پاکستان درمقابل حمله هند به آن کشور زیادتر به حضور گروه های تروریستی که در آن کشور حضور دارند و از حمایت اردو و استخبارات پاکستان برخوردار اند در مقابل با جنگ در هند محاسبه می نماید. پاکستان میداند که اگر جنگ بین هند و پاکستان رخ دهد گروه های تروریستی ذیل که در پاکستان لانه و کاشانه دارند به همکاری و رهنمایی اردو و اداره ISIآن کشور دوشا دوش اردوی پاکستان علیه نیرو های نظامی هند خواهند جنگید از جمله گروه طالبان تحت رهبری شیخ الحدیث ملا هیبت الله ، گروه طالبان تحت رهبری  ملا محمد رسول نورزی،گروه جماعت الحرار، تحریک طالبان پاکستان، گروه القاعده ، گروه آمو که بنام جنبش اسلامی ازبکستان نیز یاد میشود، حزب حرکت اسلامی  ازبکستان،گروه حرکت الجهاد الاسلامی،  لشکر طیبعه، گروه جمیعت الدعوه ، گروه لشکر اسلام،  گروه برگیت عبدالعظیم ، گروه جنبش ترکستان شرقی (اویغورستان) ، جنبش اسلامی ترکستان، گروه جیش محمد ، شبکه حقانی، گروهامارات اسلامی وزیرستان، گروه سپاه صحابه ،گروه تحریک نفاز شریعت محمدی ، گروهاتحاد جهاد اسلامی، گروهلشکر جهنگوی، گروه حرکت المجاهدین، گروه القاعده،  گروه انصارالامه ،.گروه حرکت المجاهدین ،گروه  محاذ فدائی، گروه بریگارد گوریلائی  اعراب ، گروهامارات قفقاز و یک تعداد از گروه های تروریستی دیگر که در حال حاضر به داعش پیوسته اند یا تغییر نام داده اند.
 
به عقیده  من تنش ميان هند و پاکستان بر امنيت منطقه جنوب آسيا تاثیرات منفی دارد. با توجه به سياست عمق استراتژيک پاکستان و سياست گسترش عمق استراتژيک هند مي توان گفت که تنش ميان اين دو کشور بر امنيت منطقه آسيای مرکزی نيز تأثير بسزای دارد. با اين حال، افغانستان از جمله کشورهای است که بيشترين آسيب را از تنش ميان اين دو کشور خواهد دید. 
از طرف دیگر قابل تذکر میدانم از آغاز جهاد افغانستان تا کنون پاکستان در صدد آن بوده تا در افغانستان یک حکومت همسو با اسلام را داشته باشد. اکنون نيز همان سياست ادامه دارد با اين تفاوت که پاکستان همچنان از گروه طالبان حمايت می کند و از اين گروه به عنوان يک کارت بازی استفاده مینماید. در مقابل هند از حکومت مرکزی افغانستان حمايت می کند. با اين حال، هر دو کشور به دنبال آن اند تا افغانستان را به عنوان عمق استراتژيک خود تعريف نمايد. 

از سوی دیگر متاسفانه سياست حکومت افغانستان در مقابل خیلی دارای فراز و نشيب بوده است. حکومت کابل در مقاطعي به اسلام آباد نزديک شده است تا اين کشور را متقاعد نمايد که دست از حمايت گروه هاي شورشي بر دارد و اين گروه ها را تشويق به گفتگو و مذاکره با حکومت نمايد. اما سياست نزديکی به اسلام آباد دوام نياورده است و جای خود را به تنش و بی اعتمادی داده است.
روابط کابل و اسلام آباد در يک و نيم دهه گذشته همواره چنين بوده است. هم در دوره حامد کرزي و هم در دوره رئيس جمهور اشرف غني کابل و اسلام آباد روند پر فراز و نشيب را تجربه نموده اند. بنابراين، تنش ميان هند و پاکستان در منطقه کشمير یا جای دیگری می تواند نا امنی را در افغانستان تشديد نمايد. زيرا، دو کشور به خاطر بمب اتمی که دارند  جنگ شان خیلی پر مخاطره خواهد بود. در چنین وضعیتی حکومت افغانستان باید آماده گی های همه جانبه ای را بخاطر روز های دشوار داشته باشد که سرحدات پاکستان به روی افغانستان مسدود و نظامیان پاکستان در اثر حمله نیرو های نظامی هند مجبور شوند تا به نقاط شرقی یا جنوبی افغانستان عقب نشینی نمایند. در چنین وضعیتی افغانستان چه خواهد کرد، بیطرفی مثبت یا حمایت از هند یا تصمیم دیگری به دفاع از استقلال، آزادی سرزمین افغانستان.