آرشیف

 مقدمه :جنگ وسیاست گام بگام طالبان:تا جا ئیکه  از ظهور ، غلبه ،شکست  وظهور مجدد طالبان تا آغازمذاکرات صلح شان با نمایندگان آمریکا تجربه دارم معلم جنگ وسیاست طالبان خیلی سنجیده وبا تدبیر گام بر داشته .طالبان در طول جنگ های دهه هفتاد نیرو های مخالف را تنها تنها در مقابل خود قرار داده  چانس یکجا شدن را از ایشان گرفته بودند. در روشنی همین روش جنگی گام به گام همه را به نوبت از سر راه بر داشتند وحالا در سیا ست عین روش را دنبال میکنند مثلا انتخاب اول آنها موافقه بر سر خروج نیرو های امریکائی از افغانستان است ، آنها فعلا از تغییر نظام وانحلال سیستم فاسد  ومحروم ساختن دیگران صحبت نمیکنند از محاسبه ومحا کمه  هم حرفی به زبان نمی آورند چون میدانند با خروج امر یکا ئیها همه امتیازات وافتخارات به دامن آنها میریزد.مردم جهان ومنطقه آنهارا فاتح ،غازی  سردار وسر لشکر لقب میدهند.میگوینذ طالب یعنی کسیکه استعمار غرب وهم پیمانا نش را به زانو در آورد وافتخار تاریخی خلق کرد. طالبان به این باور اند که بعد از خروج ویا قبول شکست آمریکا ئیها امتیاز همه گزینه ها در دست آنهاست که میتوانند به تدریج آنهارا عملی سازندلذا حرف خروج امر یکا ئیهارا خیلی تکرار میکند وبرای سیاسیون ساده لوح ومردم عوام نیز جاذبه دارد.
 تا ثیر مذاکرات صلح بر مخا لفین طالبان: مذاکرات صلح امریکا با نمایندگان طالبان در دوحه با زمزمه های خروج نیرو های امریکائی از افغانستان اثر فوق العاده منفی برروحیه نظامیان افغانستان، سیاسیون ، فعالین به اصطلاح مدنی وسائر اقشار جامعه  که در مخالفت با طالبان به نوعی از نظام سیاسی فعلی حمایت میکنند داشته است اما این تا ثیر یک جا نبه نبوده برخی نیرو های طالبان هم به بهانه صلح ومذاکره بی علاقگی خودرا نسبت به جنگ نشان داده اند وحتی درین شب وروز ضربات محکمی را متحمل شده اند.  حکومت کابل در واکنش به جلسات صلح نمایندۀ وزارت خارجه امریکا وطالبان که دور از چشم آن بر گزار شده دو چهرۀ خشین وآشتی نا پذیر با طالبان را در رهبری ارگانهای امنیتی نصب کرد ودستور داد تا نیرو های امنیتی دولت از جال  های دفاعی بیرون شده با تعرض وشبخون مراکز طالبان را هدف قرار دهند که تا جای هم درین سیاست مؤفق ظاهر شده اینکه سیاست تعرض باعث افزایش مورال نیرو های امنیتی شده ویا سردی هوا کارش را کرده تا هنوز معلوم نیست منتها همه شهروندان به این باور اند که درین روز ها مورال وانگیزۀ جنگی نیرو های دولتی بیشتر وبهتر از گذشته است .برای درک بهتر زیر این مقدمه بر پیامد های مذاکرات بر صلح وجنگ بیشتر بحث میکنیم.
عناصر صلح: عناصر صلح بیشتر از مؤلفه های جنگ است.یعنی در صلح علاوه از طرف های جنگ پای میانجی ونیرو های بیطرف نیز در میان است .در جنگ افغانستان نیرو های بیطرف بسیار کم است همه کشور ها ی منطقه بنوعی در جنگ وصلح افغانستان منافع ومصالح خودرا داشته درپیامد شریک اند میانجی هم درک ندارد.فعلا دو نیرو ویا دو طرف بنام دشمن ویا عنصر اصلی جنگ وارد معرکه شده  اند یعنی امریکا وطالبان! اینکه غول جهان با یک نیروی پرا گندۀ بدون داشتن آدرس مشخص به مذاکره می نشیند وآنرا طرف اصلی قضیه میشناسد کار ساده ای نیست. عنصریکه  بیشترین تلفات وحسارات جنگ را بر عهده گرفته مردم افغانستان است که نماینده های اصلی شان در مذاکرات صلح شریک نیست ونقص کار هم در همینجاست.
در مذاکرات صلح کی با خته است؟ به نظر برخی برد وباخت تا هنوز روشن نیست  چون مذاکرات ادامه دارد وباور مندی بخروج کامل آمریکا هم کم است .اما واقعیت امر این است که استخبارات پاکستان کارش را کرده با یک تیر دو فاخته را شکار کرده اول اینکه امریکا یا استعمار جها نخوار  را در برابر طالب قرار داده یعنی دو قدرت مساوی در مذا کرات صلح دوم اینکه با امتناع از مذاکره با حکومت کابل ، دستگاه کابل ونیرو های آنرا در مجموع  که با همه هست وبود ش در راستائی منافع امریکا قربانی داده  به جمع عساکر امریکا ئی محاسبه کرده لذا گفته میتوانیم که تا هنوز در میدان سیاست بر نده اصلی  استخبارات پا کستان وطالبان اند حتی از دید جها نیان که گویا امریکا بعد از هژده سال جنگ علیه یک گروه ترورستی وضد حقوق بشری با نا دیده گر فتن حکومت کابل ومتحدین اصلی اش سر انجام طالبان وامارت اسلامی را من حیث نیرو سیاسی اثر گزار در تعاملات  منطقه به رسمیت میشناسد وروز ها با ایشان سر گرم بحث ومذاکره است ودر برابر خواستهای متعدد طالبان تا هنوز تنازل کرده است .طالبان هر شرطی را که در برابر خروج نیرو های امریکائی بپذیرند باز هم برنده طالبان اند.احتمالا امریکا ئیها هم تجربه شکست روسها از یاد شان نرفته وبحرف های آقای ترامپ هم چندان اعتماد نیست چون میتواند فردا حرف خلاف اظهارات دیروزش را تکرار کند.
طالبان چه نظامی میخواهند.؟ از قرائن بر میاید که در دور فعلی طالبان پیش ازینکه در مورد چگونگی نوع نظام بخود ببالند بیشتر بر شکست امریکا توسط این نیرو ها افتخار میکنند به همین دلیل فعلا خروج نیرو های امریکا ئی را در اولویت کار خود قرار داده اند.ملا عبدالسلام ضعیف در مصاحبه با خپلواک خبر نگار طلوع نیوز گفت: ما از گذشته آموخته ایم بر سر کلیمه امارت اصرار نخواهیم کرد،منتها ما آزادی بیان را با حفظ ارزش های اسلامی می پذیریم .از بیانه سهیل شاهین  سخنگوئی طالبان در قطروبرخی دیگر از سخنگویان طالبان پیداست که ایشان اینبار خیلی دوست دارند فقط  شکست امریکا را بنام خویش رقم زنند که گویا امریکا وتمام پیمان ناتورا به زانو در آورده اند وباید من حیث نماد افتخار اوغرور افغانی مورد احترام باشند البته این مسئله تا هنوز یک آرزوست.نمایندگان طالبان میگویند ما نظام فعلی را سقوط نمیدهیم سیستم را منحل نمکنیم از کسی انتقام نمیگیریم بعضی قوانین را تغییر میدهیم وبطور تدریجی وارد نظام سیاسی افغانستان میشویم آنچه در تاریخ ثبت میشود شکست استعمار امریکا توسط طالبان است.شکستی که برای طالبان افتخار تاریخی بوده ولبخند را بر لبان  کشور های چون روسیه ایران چین وپاکستان وحتی تر کیه وکشور های دیگر ببار آورد لذا به سختی میاوان قبول کرد که امریکا ئیها بخاطر لبخند خوشی ایران وروسیه مقدمه چینی میکنند لذا خوب است کمی از خوشبینی وساده اندیشی بیرون شویم.
طالبان  و سیاست گام به گام: طالبان با جنگ گام بکام بر افغانستان غلبه کردند حالا از تونل سیاست قدم های آ هسته وگام به گام بر میدارند.درست بیاد دارم  طالبان حین ظهور نخست نیرو های حزب اسلامی را  در قندهارهدف قرار دادند واز سائر نیرو ها  خصوصا  جمعیت اسلامی بنام هم پیمان ودوست استفاده میکردند تا وقتیکه به چهار آسیاب نرسیدند علیه جمعیت سخن نگفتند.بعد از ختم شکست حزب اسلامی نوبت تقابل با جمعیت رسید درین مقطع با دوستم یا جنبش میانه خوب داشتند واز حزب وحدت هم علیه جمعیت استفاده میکردند. بعد ازینکه در میزان سال 1376خورشیدی کابل وپروان را تصرف کردند باید طرف شمال میرفتند آنوقت  بود که برای دوستم اخطار فرستادند که تسلیم شود سر انجام نوبت به جنبش رسید وبه همین تر تیب همه را به نوبت  از سر راه بر داشتند حالا طالبان سیاست گام به گام را دنبال میکنند..طالبان فقط روی خروج امریکا ئیها تمرکز کرده اند از غلبه وتسلط وتصرف نظام حرفی به زبان نمی آورند چون میدانند کسیکه فاتح افغانستان باشد ورکورد شکست امریکارا داشته باشد طبعا در اینده حرف اول را خواهد زد.اگر امریکا ئیها در نتیجه مذاکرات صلح با طالبان افغانستان را ترک کنند  باید بپذیرند که شکست خورده اندآنوقت همه افتخارات بپای طالبان   خواهد ریخت وچانس تمام تصمیم گیری ها با آنها خواهد بود اینها همه یک فرضیه بود چون میدانیم آمریکا تجربه ناکام روسهارا تکرار نخواهند کرد وبنوع از نظام کابل دفاع خواهند کرد.