آرشیف

شـکـوه عصـر تمـدن بـود از آن پـیدا
کـتـاب زنـدۀ مـا از مـن خـیابان است

طلوع تخت سـفر گـر بـود بسـی زیبا
غروب، جلوه گر روشن خیابان است

نوای بیت وغزل زنده می کند دل را
زمـان بـزم طـرب خفتن خیابان است

نشاط شوق گل و سبزه در دل تاریخ
سرای بلبل و گل گلـشن خیابان است

ز شـعر دلکـش جـامی و خامۀ بهزاد
پر از نگار و گهر دامن خیابان است

ثـبـات گـنـبـد بـالا بلـنـد گـوهـر شــاد
نشان عزت وشأن اززن خیابان است

دیار عشـق بزرگان و شهریاران بود
حریم امن شـهان مسکن خیابان است

ز وصف مدرسه و خانقه جه بنویسم
مقـام عـلم و هـنر مأمـن خیابان است

زهردهان که کلامی شود برون آری
سـرود متـن کهـن گفـتن خیابان است

به بـزم دانـش و تحقـیق نـزد استادان
همیـشه گپ گهـر سفـتن خیابان است

هزار چـشم سرک بی قرار می گوید
فـقـط مـنـتــظـر دیـــدن خـیـابان است