آرشیف

پرو‍ژه صلح – درودگر« اونه»

ژانویه 17, 2019

دکتور محمد انور غوری

در سمت جنوب ولسوالي تيوره غور، متصل قريه « گريوه» زادگاه ميرحسينی سادات ، قريه اي موقعيت دارد بنام « اونه» ، كه افسانه نامگذاري آن چنين است :
مي گويند شخصي بر بلنداي تيغه كوه شمال قريه، طي چند سال متواتر، يك آسياب آبي ساخت . پيرمردي ريش سفيد منطقه به ديدن آسياب رفت ، درود گر( مستري آسياب) با خوشي از وي استقبال نمود و تمام جزئيات آسياب را ، كه بي نظير بنا شده بودند ، يك يك به وي نشان داد: ترازآبي ، پرچاوه، تلاو(تالاب)، تاخانه ، گوردم(چرخ) ، بالاخانه ، دول (دهل)، جاغور ، خار، لِگلِكه ، تاسنگ ، بالاسنگ، تَبَره ، كجاوه، آردقاوه ، ديگدان پتيرپزي ، خوابگاه آسيابان، محل نگه داري جوالهاي گندم و آرد و … . پيرمرد همه را تحسين گفت و با « درود گر» مجاور طراز آبي ايستاد ، پرسيد ، خوب بگو بينيم آب جاري كه بايد از بلندي وارد طراز گردد و سنگ آسياب را بچرخاند، از كجا مي آيد؟ شخص كه هنوز راجع به منبع آب هرگزفکر نكرده بود، وارخطاشد ، رنگش پريد، زبانش بند آمد ، بدورخود هله گاو زد(چرخ زد) و انگشتش را بسمت عمق دره اي كه هزاران متر پائينتر، آبي دران جاري بود، نشانه رفت ، گفت « اووو….نه» . از آن روز بعد نام قريه را « اونه » گذاشتند. امروزه اگر كاري بدون عاقبت انديشي و تدبير انجام شود، مردم محل مي گويند کار و بار« آسیاب اونه » .

القصه در كشور ما از چند سال بدينسو پروژه صلح در جريان است: شوراي صلح ، تشكيلات صلح ، دارالانشاي صلح ، سرمنشي صلح ، زيرمنشي هاي صلح ، انجمن زنان صلح ، جوانان صلح ، تشنگان صلح ، عاشقان صلح ، مصارف كمرشكن صلح ، مسافرت ها ، جلسه ها ، لاف و پوف زدن ها ، گيله كردن ها ، انتقاد ها ، تصميم گيري ها ، خيالپلوزدنها، خوردن ها و فش زدنها ، اما نتيجه اش همان آسياب است و « اونه» . واقعيت اينست كه مردم مملكت سخت پريشان هستند ، صلح مي خواهند ، همه از جنگ بيزار اند اما، تبه كاراني كه ملتي را به گروگان گرفته قتل عام مي كنند ، هرگز رغبت صلح ندارند ، تصميم دارند تا با دم و دستگاه جهنمي خود وارد شهرهاشوند ، آنچه كنند كه در شهر هاي موصل و پالميرا كردند. اگر كسي خواستار صلح باشد همه پرزه هاي دولت و نمايندگان مردم بي ريا و صادقانه، سخن صلح گفته توانند الا همين پرو‍ژه « آسیاب اونه» .

به اشتراک بگذارید

نظر تانرا بنویسد

مطلب را پسندیدید؟