آرشیف

(اسلام «اسرائیلیاتی» چرا و چگونه بر اسلام قرآنی غلبه کرده است؟)

« پاچه گیری مرشد ارتجاع سیاه در هرات باستان» عنوان خبر و نظری در ویبسایت خبری ـ تحلیلی گزارشنامه افغانستان است که با سر دبیری جناب رزاق مامون ژورنالیست نامدار کشور همه روزه با خواندنی های جذاب و بکرِ حاوی اطلاعات افشاگرانه و تأملات هدفمندانه انتشار می یابد. لطفاً به بازنگاشت آن؛ اینجا توجه فرمایید:
 (( قدوس «خطیبی» اطلاع داد که استاد احمد ضیاء رفعت استاد دانشگاه، نویسنده، شاعر و اهل سیاست از طرف دارالعلوم عالی هرات به رهبری مولانا جلیل الله مولوی زاده طی حکمی به خاطر چاپ مجموعه شعری تحت نام (رفتن رسیدن نیست) کافر و مرتد اعلان گردیده است.
کاوه «جبران» در یادداشتی نوشت: فتوای کفر یک شاعر؛ در ناف سرزمین پنج‌هزارساله: هرات باستان! با هیاهویی از دموکراسی و حقوق بشر و دومین مغز متفکر جهان. این‌طوری هیچ‌چیزی در امان نیست. حتا هوایی که برای تنفسش باید طهارت کنی. مام سترون و پتیاره‌یی به نام وطن، چه خوابی برای‌ ما دیده است؟))
به دنبال این حرف و حدیث؛ فوتوی نامه 787 شعبه عقاید و مناظره دارالعلوم عالی هرات آمده است که سرخط برجسته آن «کفر والحاد ضیاء رفعت استاد پوهنتون کابل» می باشد و هم به درشتی؛ توجه داده شده است که:
ملت مؤمن و متدین افغانستان آگاه باشید!
این نامه حاوی سوالی است بدین شرح:    به محضر دار الافتا و شعبه عقاید و مناظره رسانیده میشود که ضیاء رفعت استاد پوهنتون کابل در اشعاری که اخیراً سروده و به نشر رسانیده است، جملات کفری و الحادی فراوانی را به کار برده که عده ای به علت عدم اطلاع بر مضامین کفری آن به نشر و پخش آن و عدهء دیگر به علت عدم درک معانی الحادی آن به سرودن آن در شبکه های تلویزیونی و فضا های مجازی و غیره اقدام نموده اند. لهذا از مرکز فقهی و عقیدوی فوق تقاضا میشود تا حکم شرعی شخص مذکور و کسانی را که به نشر و پخش و سرودن این اشعار اقدام نمایند؛ بیان نموده ممنون فرمایید. (محصلین پوهنتون هرات و جمع کثیری از مردم متدین و غیور هرات باستان)
سپس جواب داده میشود:
ملت مؤمن و متدین افغانستان!    بنا به فرموده پیامبر اکرم (ص) در نزدیکی قیامت عده ای ظاهر میشوند که به طور آشکار به خداوند، ملایکه، انبیا و کتب الهی کفر ورزیده و قیامت، جنت و دوزخ و عقاید دیگر اسلامی را امور خیالی دانسته مورد استهزاء قرار میدهند. چنانچه در حدیث مبارک است که …قیامت بر پا نمیشود تا زمانیکه عده ای به طور آشکار به پروردگار عالم کفر ورزند.
با مطالعه اثر الحادی «رفتن، رسیدن نیست!» به خوبی واضح میگردد که مؤلف آن ضیاء رفعت استاد پوهنتون کابل در قالب اشعار شکسته که با وزن و قافیه هماهنگی ندارد جملات نهایت کفری و الحادی را به خداوند، ملایکه، انبیاء، کتب الهی و احکام شرعی به کار برده است. چنانچه در صفحه 15 کتاب خود؛ مخاطب خود را خدای هستی خوانده و او را از خداوند آفریدگار تر دانسته چنین سروده است:

ادامه مطلب در اینجا